vrijdag 24 oktober 2008

Trouwen voor een uurtje

Elke moslim mag met vier vrouwen gehuwd zijn, daar is de Islam duidelijk over. Nu is dat voor de meeste mannen onbetaalbaar en vrouwen zijn ook niet vrij voorhanden, dus om praktische redenen komt het niet heel vaak voor. Mannen met twee vrouwen kom je in de Arabische wereld wel vaak tegen. Doorgaans hebben ze dan twee woningen, waarover ze hun tijd eerlijk verdelen.
Maar over iets fundamenteels als het huwelijk is de Islam een verdeeld huis.

De Islam is in beweging; het is geen monolytische godsdienst waarin iedereen hetzelfde denkt en doet. Er zijn nogal wat moderne moslims die polygamie verwerpelijk vinden; ze erkennen dat Mohammed, perfecte spreekbuis van Allah, het toestond, maar menen dat hij het in wezen afkeurde. Dat blijkt uit de voorwaarde die hij eraan stelde: Je moet al je vrouwen gelijk behandelen. Dat kan geen normaal mens natuurlijk. Dat Mohammed zelf acht vrouwen had is van een andere orde, zeggen ze; hij was volmaakt in staat zijn vrouwen gelijk te behandelen.

De Islam zegt ook, dat wie geen geld heeft voor een huwelijk, sex mag genieten met elke slavin die hij heeft. De Koran zegt: ‘Als iemand van jullie het niet [financieel] kan opbrengen te trouwen met vrije gelovige vrouwen, neem dan gelovige meisjes van hen die je bezit’. In sommige landen als Saoedie Arabie, beschouwen de heren dit soms als vrijbrief om hun Fillippijnse huishoudsters voor meer dan alleen de schoonmaakbeurt te gebruiken.

Voor veel moslims is deze kwestie nogal beschamend. Vorig jaar vroeg een keurig gesluierde Egyptische vrouw die een islamitisch praatprogrammas op TV had, aan een theoloog naar deze kwestie. De man bevestigde dat mannen inderdaad elk slavinnetje mogen gebruiken. De vrouw was zo geschokt dat ze met haar programma is gestopt. Ze draagt ook geen sluier meer.

Over een derde variant, het muta‘a (plezier) huwelijk, wordt ook veel discussieerd onder moslims. Het muta‘a-huwelijk is bedoeld voor wie zich geen vaste vrouwen kan veroorloven, maar toch door de natuur worden gedrongen tot zijn gerief. Je sluit een formeel contract met de vrouw van je (tijdelijke) dromen, en daarin leg je vast dat je haar voor een uurtje wenst, of een dag. Bovendien tekent de vrouw ervoor dat ze geen recht heeft op een erfenis.

Aanhangers zeggen dat dit huwelijk buitenechtelijke sex voorkomt, terwijl de man toch aan zijn gerief komt. De zaak wordt netjes contractueel geregeld, de vrouw krijgt zelfs een bruidschat. Die is doorgaans veel geringer dan wat heren op de wallen in Amsterdam naar verluidt voor een ‘huwelijk’ van een uur neerleggen. Alle islamitische theologen geloven dat Mohammed dit huwelijk instelde; zijn opvolger, kalief Omar, schafte het weer af. De meeste soennieten verwerpen het dus, in navolging van Omar. Sjiieten, die Omar niet erkennen als waardige opvolger van de profeet, zijn juist overtuigde voorstanders van dit kortstondige huwelijk.

Dit artikel stond op 6 december 2008 in het Nederlands Dagblad
(c) Jos M Strengholt

Geen opmerkingen: