Ik ben met mijn gemeentes in Heliopolis begonnen aan een prekenserie over II Timotheus. Het is altijd weer een avontuur om een hele brief door te werken in een reeks preken, want het dwingt je om je stokpaarden maar even los te laten. Hier de hele preek over 2 Tm 1Zoals mijn preek over II Timotheus 1
Paulus schrijft Timotheus, een kerkleider in Efeze. Paulus zelf zit in Rome gevangen. Zo, dan weet je meteen weer even hoe orthodox ik in het leven sta :-).
Paulus weet dat zijn dood nabij is; deze brief is wellicht zijn allerlaatste geweest. In elk geval heeft het een beetje het kenmerk van een testament. Paulus vertelt Timotheus wat echt van belang is.
Timotheus krijgt te horen dat hij het geloof vast moet houden. Daarbij gaat het zowel om de geloofsinhoud als om de waarachtigheid van zijn geloof. Dit geloof is ons anker in de eeuwigheid - het verbindt ons met Jezus Christus die met zijn opstanding ons eeuwig leven bij God veilig stelt.
Ons anker in de hemel is ook de manier waarop de Heilige Geest ons kan sterken in barre tijden.
Wie door het geloof zijn anker in de eeuwigheid heeft laten vallen, heeft in dit leven meer weerstand tegen problemen, en is verzekerd van verbondheid met de Schepper, nu en altijd.
En hoe geweldig dat we door dit geloof ook verbonden zijn met ons voorgeslacht dat in Christus geloofde - zoals Timotheus verbonden is met zijn moeder en grootmoeder. Het bindt ons in dit leven aan elkaar. Het verbindt ons zelfs met hen die na ons komen.
En een interessante uitsmijter - Onesiphorus was vanuit Efese naar Paulus in Rome gekomen om hem bij te staan, maar was Onesiphorus daarbij om het leven gekomen? Het lijkt dat hij er niet meer is, en Paulus bidt: 'Moge de Heere hem geven dat hij barmhartigheid vindt bij de Heere op die dag.'
Bidt Paulus hier voor iemand die al is overleden, dat het hem in de eeuwigheid goed gaat? Ik denk van wel.
Theologisch misschien een probleem, maar het gelovige hart is blijvend verbonden, door het geloof, met ons voorgeslacht. Met onze medegelovigen anno vandaag, en met de gelovigen van de toekomst. We zijn een kudde, of we nu leven of overleden zijn.
'Heer wilt u vandaag mijn vader die bij u is, een extra fijne dag geven?'
Want het geloof blijft ons binden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten