Hier een leuke foto van onze gezin - genomen op de dag van Justine's graduation. Maar Rosemarie ontbreekt. Wat een leegte is er dan....vrijdag 29 juni 2012
The missing one: Rosemarie
Hier een leuke foto van onze gezin - genomen op de dag van Justine's graduation. Maar Rosemarie ontbreekt. Wat een leegte is er dan....
Preek: God en gezondheid
Voor de trouwe volgers hier mijn preek van vandaag- Markus 5, over dochter van Jairus en de bloedvloeiende vrouw. >> download de preek van 29 juni
Korte evaluatie: 10 maanden in de kerk
Ik kreeg in september 2012 verantwoordelijkheid over St Michael and All Angels, een Anglicaanse kerk in een buitenwijk van Cairo, Heliopolis. Hier een kort verslag van ups en downs, nu ik mijn eerste jaar hier afsluit en 12 dagen naar Nederland ga voor een korte vakantie.
10 x positief:
- De oorspronkelijke Egyptische gemeente, die op sterven na dood was met zo’n 10 oude bezoekers per week, heeft nog steeds vooral oude bezoekers, maar dat zijn er meestal tussen de 20 en 30 nu.
- Een nieuwe Engelstalige gemeente die ik hier begon, heeft wekelijks ongeveer 20 bezoekers, inclusief een paar kinderen.
- De Soedanese gemeente die er al was, is gegroeid van ongeveer 100 naar 200 volwassenen en van 60 naar 120 kinderen die wekelijks de dienst bezoeken.
- Een nieuwe Egyptische gemeente groeide van nul naar gemiddeld 50 volwassenen en 20 kinderen.
- We hebben het terrein van de kerk goed opgeknapt en hebben er kantoorruimtes en samenkomstruimtes aan toegevoegd.
- De organisatiestructuur van de vier gemeenten is goed op poten met elk een eigen kerkenraad en ook een centrale kerkenraad.
- We hebben uitstekend mensen in onze gemeenten, en ook een stel goede medewerkers.
- We hebben piano, gitaar en luitlessen voor wie maar wil.
- We hebben kinderwerk en jeugdwerk opgezet.
- We zijn financieel stabiel gebleven ondanks wat investeringen.
Op de details van het hoe en waarom ga ik nu even niet in. Dat is ook geen eenvoudig verhaal – al is het alleen al omdat elk van die vier gemeenten zijn eigen verhaal heeft. Veel van de positieve veranderingen hebben te maken met onze eigen planning. Soms was het ook ‘stom toeval’. Waar het in elk geval altijd om gaat, zijn de mensen. Dat klinkt als een platitude, maar dat is het niet. De kracht van onze groei zit duidelijk in de geweldige gemeenschap van fijne mensen die hier is ontstaan.
10x negatief:
- Een aantal organisatorische zaken is nog niet goed op poten; de vijf medewerkers op ons terrein hebben bijv. nog geen jobdescriptions.
- Ik vind dat ons personeel nog te onzorgvuldig omgaat met ons terrein. Ik moet zelf nog veel te veel alles controleren
- Een doorn in het oog is onze lelijke, open cafetaria.
- Er is op ons terrein geen goede plek om rustig met iemand te zitten.
- De Sudanese gemeente moet besluitvaardiger zijn en een tweede dienst beginnen.
- Er wordt op ons terrein te weinig ‘groen’ gedacht. Er wordt veel electra en water verspild.
- Er moet dringend een Egyptische priester komen om ons team te versterken; als buitenlander leid ik nu Egyptische diensten – dat is niet ideaal.
- Ik besteed teveel tijd aan organisatie – zoals de verhuur van onze faciliteiten aan buitenstaanders.
- We zijn als kerk niet actief in de buurt.
- Door de veranderingen heb ik wat twisten gehad met een paar lui van de ‘oude garde’.
Ik vind het nog te vroeg om met forse ‘conclusies’ te komen. Ik doe dit werk nu 10 maanden en wie weet hoe de zaken er over een jaar voorstaan. In ieder geval ben in buitengewoon bemoedigd door de 10 positieve punten. En veel van de negatieve zaken lijken vooral een kwestie van tijd en management. Het is wel urgent dit goed te regelen, want slecht management kan veel van de goede ontwikkelingen stevig verknallen. Het is dus oppassen geblazen.
donderdag 28 juni 2012
President Morsi ontmoet kerkleiders Egypte
Gisteren nodigde president Mohammed Morsi van Egypte de leiders van de diverse kerken uit. Een goed initiatief. Dit is een kort verslag van onze Anglikaanse bisschop Mouneer.
Wednesday, 27 June 2012
Dear Friends,
Greetings in the Name of our Lord Jesus Christ!
Yesterday I received a phone call from the Presidential Palace asking me to meet with the new President of Egypt, Dr. Mohammed Mursi. The President also invited the heads of other the Christian denominations for the meeting.
We were received with a warm welcome from the President. Each one of us gave congratulations to the President and he assured us that Christians are equal citizens in Egypt and it is his duty to make sure that every citizen receives his or her rights. The President also told us stories from the history of Islam of how Muslim leaders were very keen to ensure the right of citizenship of all Christians in Egypt.
I assured the President of our prayers for him and also asked him to make the topic of “National Unity” a priority. By “National Unity” I mean, of course, equality between Christians and Muslims and applying the rule of law on all citizens. He immediately responded that there were attempts to disrupt this National Unity in the past and create a strained relation between Christians and Muslims. He promised to do his best to ensure the rights of Christians, especially in regard to building churches.
I also asked the President to consider attending one of the meetings of “Beit el Aila” the House of the Family, which is an initiative of the Grand Imam to bring Christian and Muslims leaders together to discuss ways to enhance the religious harmony. He immediately agreed to host one of these meetings. I shared this news with the Grand Imam who was happy to hear that the President will give a serious attention to “Beit el Aila.”
I came out of the thirty-five minute meeting very encouraged. I must say that this initiative of the President carries in itself the desire to assure Christians that he will be the President of all Egyptians.
We will continue to pray for him and for our beloved country Egypt.
May the Lord bless you!
Yours in Christ,
+ Mouneer Egypt
The Most Rev. Dr. Mouneer Hanna Anis
Bishop of the Episcopal / Anglican Diocese of Egypt
with North Africa and the Horn of Africa
President Bishop of the Episcopal / Anglican
Province of Jerusalem and the Middle East
Wednesday, 27 June 2012
Dear Friends,
Greetings in the Name of our Lord Jesus Christ!
Yesterday I received a phone call from the Presidential Palace asking me to meet with the new President of Egypt, Dr. Mohammed Mursi. The President also invited the heads of other the Christian denominations for the meeting.
We were received with a warm welcome from the President. Each one of us gave congratulations to the President and he assured us that Christians are equal citizens in Egypt and it is his duty to make sure that every citizen receives his or her rights. The President also told us stories from the history of Islam of how Muslim leaders were very keen to ensure the right of citizenship of all Christians in Egypt.
I assured the President of our prayers for him and also asked him to make the topic of “National Unity” a priority. By “National Unity” I mean, of course, equality between Christians and Muslims and applying the rule of law on all citizens. He immediately responded that there were attempts to disrupt this National Unity in the past and create a strained relation between Christians and Muslims. He promised to do his best to ensure the rights of Christians, especially in regard to building churches.
I also asked the President to consider attending one of the meetings of “Beit el Aila” the House of the Family, which is an initiative of the Grand Imam to bring Christian and Muslims leaders together to discuss ways to enhance the religious harmony. He immediately agreed to host one of these meetings. I shared this news with the Grand Imam who was happy to hear that the President will give a serious attention to “Beit el Aila.”
I came out of the thirty-five minute meeting very encouraged. I must say that this initiative of the President carries in itself the desire to assure Christians that he will be the President of all Egyptians.
We will continue to pray for him and for our beloved country Egypt.
May the Lord bless you!
Yours in Christ,
+ Mouneer Egypt
The Most Rev. Dr. Mouneer Hanna Anis
Bishop of the Episcopal / Anglican Diocese of Egypt
with North Africa and the Horn of Africa
President Bishop of the Episcopal / Anglican
Province of Jerusalem and the Middle East
zaterdag 23 juni 2012
Zelfcensuur bij Egyptische staatskrant Al-Ahram
Het artikel in Al-Ahram, van 12 juni, gaat over de schilder Gazzar die om dit bewuste schilderij werd gearresteerd in 1948. Toen mocht je nog geen borsten schilderen blijkbaar. Het schilderij verdween, en Gazzar maakte eenzelfde in 1951.
En vandaag durft Al-Ahram het blijkbaar niet meer aan om het duo af te beelden. De MB is nog niet een aan de macht - en misschien gebeurt dat ook helemaal niet - en de censuur begint al.
PCA in USA neemt afstand van Wycliffe
De 40ste Algemene Vergadering van de PCA nam gisteren dit besluit op grond van een aanbeveling van een onderzoekscommissie die adviseerde:
Bibles should always translate divine familial terms using common biological terms" because "social familial terms fail to capture the biblical meaning of 'Son' (huios) and 'Son of God' (huios tou theou) applied to Jesus and 'Father' (pater) applied to God.
Ook de Assemblies of God, een kerkgenootschap met 3 miljoen leden, neemt dit jaar een besluit of het Wycliffe nog wel wil steunen, om dezelfde reden als de PCA. Overigens houdt de PCA hoop dat Wycliffe zijn koers wijzigt. De Algemene Vergadering adviseert zijn lidkerken dat ze hun financiering voor de bewuste vertaalprojecten intrekken 'als liefdevolle pogingen" om zulke vertalers te corrigeren, niet lukken.
Daarmee neemt PCA dus geen afstand van Wycliffe als organisatie in het algemeen. Maar de kritiek is wel beduidend, want de PCA is sceptisch over de uitleg die Wycliffe heeft gegeven van de noodzaak van 'creatieve' vertalingen. In het rapport zegt PCA:
Given the inadequate attention they have given heretofore to the theological implications of Jesus’ begotten-ness, we lack confidence at the present time to accept blanket statements made by translation agencies or their representatives that there exist languages in which the use of non-biological kinship terms constitutes best practices.
vrijdag 22 juni 2012
'Only drowning men can see him...'
Dit weekend preek ik over Jezus die slaapt in het visserbootje terwijl zijn volgelingen het schip drijvend proberen te houden in een zware storm.
In Egypte gaan we door zwaar, zeer zwaar weer. Maar onze politieke of economische omstandigheden zijn nog maar een kleinigheid vergeleken met de stormen die van binnen kunnen worden.
>> Hier mijn preek van dit weekend, over Markus 4:35-41.
vrijdag 15 juni 2012
Gelijkenis van mosterdzaad
De les van de gelijkenis? Lees mijn preek - hier de pdf.
donderdag 14 juni 2012
Shafiq mag meedoen, deel parlement Egypte illegaal
De kogel is door de kerk - Ahmed Shafiq mag, zoals verwacht, meedoen met de presidentsverkiezingen dit weekend. De Moslimbroederschap en veel seculiere opposanten in Egypte hoopten dat Shafiq niet zou mogen meedoen, omdat hij hoort bij de 'feloel', de restanten van het regime van Moebarak. Dat het Hoogste Constitutionele Gerechtshof dit oordeel vandaag velde kwam niet onverwacht.
Dat het parlement wordt ontbonden verbaast me meer. Het laat het zelfvertrouwen zien van de militaire junta, imho. Een gerechtshof oordeelde dat de verkiezingen voor de onafhankelijke zetels in het parlement over moeten, omdat teveel van de 'onafhankelijke' kandidaten bekend stonden als leden van de Moslimbroederschap. Dat hierom het hele parlement moet worden ontbonden en herverkiezingen plaatsvinden, is enorm in het voordeel van de militaire junta, die niets moet hebben van de meerderheid van radicale moslims in het parlement.
De rechterlijke uitspraken van vandaag zijn in ieder geval in het voordeel van die militaire junta. Tegenstanders van de junta zullen hier een bewijs in zien dat de rechters niet onafhankelijk zijn, maar aan de leiband lopen van het leger. Een aantijging die kant en wal raakt.
Dus de verkiezingen dit weekend gaan door. Een enorme happening in Egypte. Grote bedrijven als Orascom hebben hun medewerkers twee dagen extra vrijaf gegeven om te gaan stemmen.
Of veel mensen gaan stemmen is zeer de vraag. Velen zijn zo onthutst dat de keus nu is tussen de Moslimbroederschap en het oude regime van Moebarak, dat ze liever thuisblijven. Hoewel veel van dit soort boze kiezers hebben opgeroepen om wel te stemmen maar om het biljet ongeldig te maken met duidelijke uitingen van verzet tegen het militaire regime.
De vraag die bij velen leeft is of het zal blijven bij zulke schriftelijke acties van burgerlijke ongehoorzaamheid. Als Ahmed Shafiq wordt gekozen - een goede mogelijkheid - dan zullen zowel radicale moslims als secularisten, eigenlijk iedereen die in januari en februari op Tahrir en elders schreeuwden om de val van het regime, moeten erkennen dat het leger en dat oude regime totaal terug zijn. Of ze zich daar zonder slag of stoot bij neerleggen is de vraag.
En gaat de Moslimbroederschap vrolijk naar bed nu het parlement waarin ze zoveel macht hadden, wordt ontbonden? Komt er een nieuwe coalitie van Moslimbroederschap en seculiere tegenstanders van het oude regime? Het is nauwelijks voor te stellen, maar duidelijk is dat ruim de helft van de gepolitiseerde Egyptenaren in elk geval heel ongelukkig is met de gang van zaken.
Dat het parlement wordt ontbonden verbaast me meer. Het laat het zelfvertrouwen zien van de militaire junta, imho. Een gerechtshof oordeelde dat de verkiezingen voor de onafhankelijke zetels in het parlement over moeten, omdat teveel van de 'onafhankelijke' kandidaten bekend stonden als leden van de Moslimbroederschap. Dat hierom het hele parlement moet worden ontbonden en herverkiezingen plaatsvinden, is enorm in het voordeel van de militaire junta, die niets moet hebben van de meerderheid van radicale moslims in het parlement.
De rechterlijke uitspraken van vandaag zijn in ieder geval in het voordeel van die militaire junta. Tegenstanders van de junta zullen hier een bewijs in zien dat de rechters niet onafhankelijk zijn, maar aan de leiband lopen van het leger. Een aantijging die kant en wal raakt.
Dus de verkiezingen dit weekend gaan door. Een enorme happening in Egypte. Grote bedrijven als Orascom hebben hun medewerkers twee dagen extra vrijaf gegeven om te gaan stemmen.
Of veel mensen gaan stemmen is zeer de vraag. Velen zijn zo onthutst dat de keus nu is tussen de Moslimbroederschap en het oude regime van Moebarak, dat ze liever thuisblijven. Hoewel veel van dit soort boze kiezers hebben opgeroepen om wel te stemmen maar om het biljet ongeldig te maken met duidelijke uitingen van verzet tegen het militaire regime.
De vraag die bij velen leeft is of het zal blijven bij zulke schriftelijke acties van burgerlijke ongehoorzaamheid. Als Ahmed Shafiq wordt gekozen - een goede mogelijkheid - dan zullen zowel radicale moslims als secularisten, eigenlijk iedereen die in januari en februari op Tahrir en elders schreeuwden om de val van het regime, moeten erkennen dat het leger en dat oude regime totaal terug zijn. Of ze zich daar zonder slag of stoot bij neerleggen is de vraag.
En gaat de Moslimbroederschap vrolijk naar bed nu het parlement waarin ze zoveel macht hadden, wordt ontbonden? Komt er een nieuwe coalitie van Moslimbroederschap en seculiere tegenstanders van het oude regime? Het is nauwelijks voor te stellen, maar duidelijk is dat ruim de helft van de gepolitiseerde Egyptenaren in elk geval heel ongelukkig is met de gang van zaken.
Egypte en de afgrond
Staat Egypte voor de afgrond? Je zou denken dat met presidentsverkiezingen voor de deur - dit weekend! - de rust in het land gaat terugkeren. Waarom heeft het leger gisteren dan onderstreept, via het Ministerie van Justitie, dat ze grote vrijheden heeft om burgers te arresteren?
Vandaag is een kritische dag; het Hoogste Constitutionele Gerechtshof doet vandaag uitspraak in twee zaken. De kans bestaat dat het onlangs gekozen parlement wordt ontbonden, en dat de presidentsverkiezingen worden uitgesteld.
Het lijkt of het leger zich voorbereid op een negatieve reactie van de bevolking als vandaag door de rechters uitspraak wordt gedaan. Pantserwagens en tanks staan klaar bij het gerechtshof. De uitspraak wordt op donderdagmorgen verwacht.
De rechters moeten bepalen of de Moslimbroederschap illegaal heeft gehandeld door bekende leden van de organisatie aan de parlementsverkiezingen te laten meedoen als onafhankelijke kandidaten, terwijl het tegelijk ook meedeed via de Freedom and Justice Party. De constitutie zegt dat tweederde van de leden op een partijlijst moet staan, en dat een derde van het parlement uit onafhankelijke kandidaten moet bestaan. De vraag is of de uitspraak van de rechters niet erg politiek bepaald zal zijn, want ze zijn nogal op de hand van het vorige regime van Hosni Moebarak omdat alle rechters nog in de tijd van Moebarak zijn aangesteld.
Een andere zaak die de rechters moeten bepalen is of de wet die het parlement aannam dat voormalige leden van het regime Moebarak niet aan presidentsverkiezingen mogen meedoen, niet illegaal was. De wet wordt gebruikt om te proberen de presidentsverkiezingen te blokkeren omdat Ahmed Shafiq, Moebarak's laatste premier, daaraan meedoet.
Stel je voor dat het parlement wordt ontbonden en de presidentsverkiezingen doorgaan... dan zijn de rapen gaar. De Moslimbroederschap haalde een klinkende overwinning bij de verkiezingen, maar zal dat niet opnieuw doen want ze zijn de afgelopen maanden sterk in populariteit gedaald. Dit kan tot grote onlusten leiden, want de Broederschap laat zich het kaas niet van het brood eten. En als na de ontbinding van het parlement Ahmed Shafiq de verkiezingen zou winnen, dat zou voor de Broeders helemaal een drama zijn. Dan is het oude regime weer helemaal terug.
Of omgekeerd, stel dat het parlement blijft zitten en Shafiq inderdaad niet mag meedoen. Dan moeten de presidentsverkiezingen van dit weekend dus afgelast worden. In dat geval zullen de secularisten juichen, want dan is de kans zeer groot dat de tegenstander van de populaire Broederschapkandididaat Ahmed Morsi niet Ahmed Shafiq maar Hamdeen Sabbahi wordt. Dit scenario is nauwelijks denkbaar, gezien de weerzin van het oude regime en diens rechters tegen deze Nasserist Sabbahi. Ze willen gewoon zorgen dat Shafiq de president wordt.
Ik vermoed dat de rechters kool en geit gaan sparen. Parlement blijft zitten, en de verkiezingen gaan gewoon door. Dat zal veel secularisten enorm boos maken. Het leger staat klaar om massaal arrestaties te verrichten en grote demonstraties in de hand te houden. De vraag is echter of die te verwachten zijn. De teleurstelling bij veel 'Tahrirjongeren' is zo groot dat velen de lust om te demonsteren al lang is vergaan; het leger is aan de macht, en dat lijkt zich niet van de wijs te laten brengen. Het leger wil Shafiq, en het leger krijgt Shafiq, is mijn inschatting.
Vandaag is een kritische dag; het Hoogste Constitutionele Gerechtshof doet vandaag uitspraak in twee zaken. De kans bestaat dat het onlangs gekozen parlement wordt ontbonden, en dat de presidentsverkiezingen worden uitgesteld.
Het lijkt of het leger zich voorbereid op een negatieve reactie van de bevolking als vandaag door de rechters uitspraak wordt gedaan. Pantserwagens en tanks staan klaar bij het gerechtshof. De uitspraak wordt op donderdagmorgen verwacht.
De rechters moeten bepalen of de Moslimbroederschap illegaal heeft gehandeld door bekende leden van de organisatie aan de parlementsverkiezingen te laten meedoen als onafhankelijke kandidaten, terwijl het tegelijk ook meedeed via de Freedom and Justice Party. De constitutie zegt dat tweederde van de leden op een partijlijst moet staan, en dat een derde van het parlement uit onafhankelijke kandidaten moet bestaan. De vraag is of de uitspraak van de rechters niet erg politiek bepaald zal zijn, want ze zijn nogal op de hand van het vorige regime van Hosni Moebarak omdat alle rechters nog in de tijd van Moebarak zijn aangesteld.
Een andere zaak die de rechters moeten bepalen is of de wet die het parlement aannam dat voormalige leden van het regime Moebarak niet aan presidentsverkiezingen mogen meedoen, niet illegaal was. De wet wordt gebruikt om te proberen de presidentsverkiezingen te blokkeren omdat Ahmed Shafiq, Moebarak's laatste premier, daaraan meedoet.
Stel je voor dat het parlement wordt ontbonden en de presidentsverkiezingen doorgaan... dan zijn de rapen gaar. De Moslimbroederschap haalde een klinkende overwinning bij de verkiezingen, maar zal dat niet opnieuw doen want ze zijn de afgelopen maanden sterk in populariteit gedaald. Dit kan tot grote onlusten leiden, want de Broederschap laat zich het kaas niet van het brood eten. En als na de ontbinding van het parlement Ahmed Shafiq de verkiezingen zou winnen, dat zou voor de Broeders helemaal een drama zijn. Dan is het oude regime weer helemaal terug.
Of omgekeerd, stel dat het parlement blijft zitten en Shafiq inderdaad niet mag meedoen. Dan moeten de presidentsverkiezingen van dit weekend dus afgelast worden. In dat geval zullen de secularisten juichen, want dan is de kans zeer groot dat de tegenstander van de populaire Broederschapkandididaat Ahmed Morsi niet Ahmed Shafiq maar Hamdeen Sabbahi wordt. Dit scenario is nauwelijks denkbaar, gezien de weerzin van het oude regime en diens rechters tegen deze Nasserist Sabbahi. Ze willen gewoon zorgen dat Shafiq de president wordt.
Ik vermoed dat de rechters kool en geit gaan sparen. Parlement blijft zitten, en de verkiezingen gaan gewoon door. Dat zal veel secularisten enorm boos maken. Het leger staat klaar om massaal arrestaties te verrichten en grote demonstraties in de hand te houden. De vraag is echter of die te verwachten zijn. De teleurstelling bij veel 'Tahrirjongeren' is zo groot dat velen de lust om te demonsteren al lang is vergaan; het leger is aan de macht, en dat lijkt zich niet van de wijs te laten brengen. Het leger wil Shafiq, en het leger krijgt Shafiq, is mijn inschatting.
donderdag 7 juni 2012
Heilig, heilig, heilig
Jesaja zag een visioen van God op zijn troon, tussen twee engelen. Dat doet ons denken aan de ark van het verbond natuurlijk. Jesaja zou in ons tijd een interessante werknemers zijn geweest. Voordat God hem zijn job description gaf, zei Jesaja: 'Hier ben ik, zend mij.' Zouden wij niet zo snel doen, lijkt meHier mijn preek van het komend weekend. Ik mag dit 4x doen, vrijdagmorgen voor onze engelstalige gemeente, en zondag twee maal voor de Egyptische gemeentes en een keer voor onze Soedanese gemeente. Zondagavond stort ik in.
zondag 3 juni 2012
Dal vol skeletten
Wij voelen ons misschien dor en dood soms, maar er is hoop ;-)
Hier de pdf van de preek
vrijdag 1 juni 2012
Duivels dilemma in Egypte
Je zal maar hebben gedemonstreerd op Tahrir tegen het oude regime van Hosni Moebarak. Je zal maar hebben gedroomd van een demokratischer samenleving, misschien wel een seculiere staat. En dan moet je gaat stemmen op 16 en 17 juni. De keus is makkelijk: Ben je voor Morsi, of ben je voor Shafiq.
Nou ja, makkelijk... Morsi is de lieveling van de Islamisten, en Shafiq is echt een man van het oude regime. Op wie ga je dan stemmen? De kans dat Morsi, van de Moslimbroederschap, Egypte op de koers van demokratisering zal zetten, is gering. Hij wil een islamitische staat met een grotere rol voor de islam in de samenleving. Zaten we daar op te wachten? En Shafiq? Die heeft beslist vuile handen - was zelfs premier tijdens de Tahrir-opstand. En hij is de trouwe zetbaas van de militaire junta. Maar hij wil in ieder geval geen islamisering van de samenleving.
Mijn verwachting is dat in dit duivelse dilemma, de voorkeur van de meeste Egyptenaren naar Shafiq zal gaan. Maar ook onder de lui die een eind wilden maken aan het ancien regime, en die geen islamitische staat willen, blijven velen zich verzetten tegen het duivelse dilemma.
Velen hopen dat Shafiq alsnog uit de race wordt gehaald omdat hij bij die oude garde hoorde, of dat hij wordt berecht wegens corruptie onder dat oude regime. In dat geval zou de nummer 3 van de eerste ronde van de presidentsverkiezingen wellicht automatisch de plaats van Shafiq innemen? Die nummer 3 is Sabbahi - een tot op de botten seculiere Nasserist.
Dus wordt dezer dagen tegen Shafiq demonstreerd. Vanavond liep een groep jongeren door onze straat: 'Ahmed Shafiq, een dief' werd gescandeerd. Op Tahrir is vandaag ook om een rechtzaak tegen Shafiq gedemonstreerd. Maar het leger gaat Shafiq heus niet laten vallen. En die jongeren moeten op 16 en 17 juni dus toch eieren voor hun geld kiezen. Morsi willen ze niet, Shafiq ook niet. De meesten zullen toch stiekum op Shafiq gaan stemmen, denk ik. Of is dat omdat dit mijn voorkeur zou zijn? Alles beter dan de barbarij van de Moslimbroederschap, is de houding van velen, en ik heb sympathie voor dat standpunt.
Nou ja, makkelijk... Morsi is de lieveling van de Islamisten, en Shafiq is echt een man van het oude regime. Op wie ga je dan stemmen? De kans dat Morsi, van de Moslimbroederschap, Egypte op de koers van demokratisering zal zetten, is gering. Hij wil een islamitische staat met een grotere rol voor de islam in de samenleving. Zaten we daar op te wachten? En Shafiq? Die heeft beslist vuile handen - was zelfs premier tijdens de Tahrir-opstand. En hij is de trouwe zetbaas van de militaire junta. Maar hij wil in ieder geval geen islamisering van de samenleving.
Mijn verwachting is dat in dit duivelse dilemma, de voorkeur van de meeste Egyptenaren naar Shafiq zal gaan. Maar ook onder de lui die een eind wilden maken aan het ancien regime, en die geen islamitische staat willen, blijven velen zich verzetten tegen het duivelse dilemma.
Velen hopen dat Shafiq alsnog uit de race wordt gehaald omdat hij bij die oude garde hoorde, of dat hij wordt berecht wegens corruptie onder dat oude regime. In dat geval zou de nummer 3 van de eerste ronde van de presidentsverkiezingen wellicht automatisch de plaats van Shafiq innemen? Die nummer 3 is Sabbahi - een tot op de botten seculiere Nasserist.
Dus wordt dezer dagen tegen Shafiq demonstreerd. Vanavond liep een groep jongeren door onze straat: 'Ahmed Shafiq, een dief' werd gescandeerd. Op Tahrir is vandaag ook om een rechtzaak tegen Shafiq gedemonstreerd. Maar het leger gaat Shafiq heus niet laten vallen. En die jongeren moeten op 16 en 17 juni dus toch eieren voor hun geld kiezen. Morsi willen ze niet, Shafiq ook niet. De meesten zullen toch stiekum op Shafiq gaan stemmen, denk ik. Of is dat omdat dit mijn voorkeur zou zijn? Alles beter dan de barbarij van de Moslimbroederschap, is de houding van velen, en ik heb sympathie voor dat standpunt.
Abonneren op:
Posts (Atom)