Korte evaluatie: 10 maanden in de kerk

Ik kreeg in september 2012 verantwoordelijkheid over St Michael and All Angels, een Anglicaanse kerk in een buitenwijk van Cairo, Heliopolis. Hier een kort verslag van ups en downs, nu ik mijn eerste jaar hier afsluit en 12 dagen naar Nederland ga voor een korte vakantie.

10 x positief:

1. De oorspronkelijke Egyptische gemeente, die op sterven na dood was met zo’n 10 oude bezoekers per week, heeft nog steeds vooral oude bezoekers, maar dat zijn er meestal tussen de 20 en 30 nu.
2. Een nieuwe Engelstalige gemeente die ik hier begon, heeft wekelijks ongeveer 20 bezoekers, inclusief een paar kinderen.
3. De Soedanese gemeente die er al was, is gegroeid van ongeveer 100 naar 200 volwassenen en van 60 naar 120 kinderen die wekelijks de dienst bezoeken.
4. Een nieuwe Egyptische gemeente groeide van nul naar gemiddeld 50 volwassenen en 20 kinderen.
5. We hebben het terrein van de kerk goed opgeknapt en hebben er kantoorruimtes en samenkomstruimtes aan toegevoegd.
6. De organisatiestructuur van de vier gemeenten is goed op poten met elk een eigen kerkenraad en ook een centrale kerkenraad.
7. We hebben uitstekend mensen in onze gemeenten, en ook een stel goede medewerkers.
8. We hebben piano, gitaar en luitlessen voor wie maar wil.
9. We hebben kinderwerk en jeugdwerk opgezet.
10. We zijn financieel stabiel gebleven ondanks wat investeringen.

Op de details van het hoe en waarom ga ik nu even niet in. Dat is ook geen eenvoudig verhaal – al is het alleen al omdat elk van die vier gemeenten zijn eigen verhaal heeft. Veel van de positieve veranderingen hebben te maken met onze eigen planning. Soms was het ook ‘stom toeval’.  Waar het in elk geval altijd om gaat, zijn de mensen.  Dat klinkt als een platitude, maar dat is het niet.  De kracht van onze groei zit duidelijk in de geweldige gemeenschap van fijne mensen die hier is ontstaan.    

10x negatief:

1. Een aantal organisatorische zaken is nog niet goed op poten; de vijf medewerkers op ons terrein hebben bijv. nog geen jobdescriptions.
2. Ik vind dat ons personeel nog te onzorgvuldig omgaat met ons terrein. Ik moet zelf nog veel te veel alles controleren
3. Een doorn in het oog is onze lelijke, open cafetaria.
4. Er is op ons terrein geen goede plek om rustig met iemand te zitten.
5. De Sudanese gemeente moet besluitvaardiger zijn en een tweede dienst beginnen.
6. Er wordt op ons terrein te weinig ‘groen’ gedacht. Er wordt veel electra en water verspild.
7. Er moet dringend een Egyptische priester komen om ons team te versterken; als buitenlander leid ik nu Egyptische diensten – dat is niet ideaal.
8. Ik besteed teveel tijd aan organisatie – zoals de verhuur van onze faciliteiten aan buitenstaanders.
9. We zijn als kerk niet actief in de buurt.
10. Door de veranderingen heb ik wat twisten gehad met een paar lui van de ‘oude garde’.

Ik vind het nog te vroeg om met forse ‘conclusies’ te komen. Ik doe dit werk nu 10 maanden en wie weet hoe de zaken er over een jaar voorstaan. In ieder geval ben in buitengewoon bemoedigd door de 10 positieve punten. En veel van de negatieve zaken lijken vooral een kwestie van tijd en management. Het is wel urgent dit goed te regelen, want slecht management kan veel van de goede ontwikkelingen stevig verknallen. Het is dus oppassen geblazen.