Mariams benen groeien scheef

Mariam Habil (foto: Jaco Klamer)

Als het Refdag mij noemt in een artikel mag ik dat wel even citeren he? 

Henrique Staal
 
De benen van Mariam Habil (13) buigen vervaarlijk door, waarschijnlijk door gebrek aan calcium. Moeder Romia piekert erover hoe ze de noodzakelijke operatie van Mariam kan betalen. De behandeling kost haar een flink aantal jaarsalarissen, en is door het gezin niet op te brengen.
Mariam vluchtte met haar familie uit het Nubagebied in Sudan, omdat het leven voor christenen in dit gebied steeds moeilijker werd. Mariams vader bleef achter in Khartoem met een zus en twee broers.
Moeder Romia, zus Marina (17), zusje Drosilla (10) en Mariam reisden door naar Egypte, omdat er in Khartoem alleen strengislamitisch onderwijs wordt gegeven, in het Arabisch. In Caïro krijgen Mariam, Marina en Drosilla ook Engelse les, en het leven is er voor christenen iets minder zwaar dan in Sudan. Mariam droomt ervan om dokter te worden, of gospelzanger, om God te loven.
Het gehalveerde gezin heeft het niet gemakkelijk in Egypte. Sudanezen komen niet in aanmerking voor overheidsbanen, ze mogen ook niet in de bouw werken. Alleen in de schoonmaakbranche is wel eens een baantje te krijgen: het minst gerespecteerde en minst betaalde werk. Sudanezen worden in Egypte met de nek aangekeken. Op straat worden ze bespuugd of krijgen ze water over zich heen.
De Sudanezen zijn welkom in de kerk, de anglicaanse Sint-Michaelkerk belegt speciale diensten voor de vluchtelingen. Drie volle bussen komen bij de kerk aan, kerkgangers in fleurige kleren vullen de banken.
Priester Jos Strengholt verzorgt elke week na de kerkdienst een voedzame maaltijd voor zo’n negentig Sudanese kinderen en hun ouders. Via Twitter en weblog verzamelt hij fondsen. Hij zet zich ook speciaal in voor Mariam: hij vond een ziekenhuis waar Mariam kan worden behandeld. De ziekenhuisrekening zal 2000 euro bedragen.