Dit weekend preekte ik over Lukas 15:11-32. Was mijn exegese niet een beetje off the mark? Dat is nakaarten natuurlijk, maar de mening van een paar experts kan ik altijd gebruiken, om toekomstige downfalls te vermijden, zeg maar.Hier kan je alle 1850 woorden lezen. Maar als je wat haast hebt, hier een paar van mijn gedachten.
1. Jezus vergelijkt zichzelf met de herder van het verloren schaap, met de vrouw die een munt verliest, met de vader wiens zoon thuiskomt.
2. Wat de drie gelijkenissen verbindt is bovenal het feestmaal. Jezus wil uitleggen waarom hij met zondaars en tollenaars feest.
3. Wat Jezus zegt is niet dat zijn eten met die 'booswichten' een evangelisatiemethode is, maar het feest is omdat ze zijn thuisgekomen bij God. Ze 'naderen tot Jezus om te luisteren'. Net zoals we wekelijks in de kerk doen.
4. De zondaars naderen tot Jezus; de verloren zoon nadert de Vader; de Farizeeërs naderen alleen het huis van de vader, maar maken ruzie met de vader zelf. Een verwijzing naar de tempel? De Farizeeërs doen wel alles voor het huis van de Vader maar zijn het spoort bijster omdat ze van de Vader zelf op afstand blijven?
5. De Farizeeërs wilden niet meedoen met Jezus die feestte met de zondaars. Zoals de oudste zoon in de gelijkenis niet in het huis wil komen om te feesten met de verloren zoon.
6. Wie op afstand blijft van slechte mensen die niet keurig alle regeltjes van de kerk volgen, kan zich daarmee ook wel eens op afstand houden van God zelf, die wel omgaat met een ieder die tot hem komt.
7. Dit heeft consequenties voor ons houding jegens het avondmaal waarin Jezus zichzelf aanbiedt. Aan volmaakte christenen? Welnee, aan alle mensen die naar hem willen komen om van hem te leren.
1 opmerking:
Kijk nou! Zo begrijp ik het ook. Wat mooi.
Een reactie posten