maandag 2 september 2013

Wat is het nut van de studie van de geschiedenis van de Kerk?

We beginnen in Cairo bijna met onze MA studie in Oud Afrikaans Christendom. Een goede vraag in het algemeen voor onze studenten, waarom studeren we eigenlijk onze geschiedenis als kerk?

In zekere zin komt de zin voort uit de bron van het christendom, de bijbel en met name het verhaal van Jezus Christus. De God van Israel liet zich kennen door de gebeurtenissen van het volk Israel, en Jezus kennen we niet alleen uit zijn theologische speeches, maar ook uit zijn leven in de Joodse context.

Toen Lukas het boek Handelingen schreef, opende hij dat met veelzeggende woorden - hier de HSV vertaling:
Het eerste boek heb ik gemaakt, o Theofilus, over alles wat Jezus begonnen is te doen én te onderwijzen tot op de dag waarop Hij opgenomen is, nadat Hij door de Heilige Geest aan de apostelen, die Hij uitgekozen had, opdrachten had gegeven. Hij heeft Zichzelf, nadat Hij geleden had, ook levend aan hen vertoond, met veel onmiskenbare bewijzen, veertig dagen lang, waarbij Hij door hen gezien werd en over de dingen sprak die het Koninkrijk van God betreffen. En toen Hij met hen samen was, beval Hij hun dat zij niet uit Jeruzalem weg zouden gaan, maar de belofte van de Vader zouden verwachten, die u, zei Hij, van Mij gehoord hebt; want Johannes doopte wel met water, maar u zult met de Heilige Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen.

Dat eerste boek van Lukas was wat wij nu het Evangelie van Lukas noemen.  Zijn intro van het boek Handelingen lijkt te zeggen, 'nu in mijn tweede boek ga ik verder met het verhaal van Jezus, maar nu in zijn kerk'.  Immers, Jezus zal zijn Geest aan de kerk schenken. De Kerk is de voortzetting van het leven van Jezus op aarde. 

Als we als kerk Jezus gedenken, doen we dat dus niet alleen door naar het 'eerste boek' te kijken, naar het evangelie van Jezus op aarde, maar we moeten evengoed naar het 'tweede boek' kijken, de historie van de kerk.  Niet alleen Lukas deed dat, maar na hem volgende al snel anderen die de geschiedenis van de kerk beschreven. Hegesippus, Eusebius, Socrates, Sozomen, Theodoret en vele anderen beschreven de evenementen in de kerk.

Het Christendom is een sacramentele godsdienst. God maakt zich present door mensen, plaatsen en dingen.  Daar gaat het over in kerkgeschiedenis. Maar in die geschiedenis gaat het bovenal om de mensen.  De heiligen domineren. Het gaat om Origenes, Augustinus, Anselmus, Calvijn, Cranmer, Paus Johannes Paulus II, en om de zeven monniken  die in 1996 in Algerije werden gedood.

De studie van de geschiedenis is een oefening in nederigheid; het leert ons immers dat wat we weten en geloven door onze voorgangers is aangereikt.

Ons leven zou zo leeg zijn zonder ons geheugen. Het verhaal van het verleden van de kerk, met zijn kunst en muziek, architectuur, concilies, theologie, monniken, heiligen, zijn instituties en talen, is mateloos interessant - omdat het onze geschiedenis is, en de geschiedenis van de aanwezigheid van Christus op aarde.

(n.a.v. Why Does the Church Need Church History? Robert Louis Wilken.  He is the author a great introduction to early church history, 





Geen opmerkingen: