Mythe #8: Arabieren vormen een machtig werelddeel

Weer een lastige kwestie. We hebben al vastgesteld dat de Arabieren niet één volk kunnen worden genoemd, maar wellicht kunnen we aanvaarden dat ze wel één werelddeel vormen? Laten we daar eerst naar kijken, voordat we ons afvragen of ze ook een machtig werelddeel vormen.
Vormen de Arabieren samen een werelddeel? Gewoonlijk praten we niet over die landen als een werelddeel, maar in een wat luchtige zin kunnen we het grote gebied van Arabische landen best een werelddeel noemen. Het strekt zich uit van Marokko aan de Atlantische Oceaan tot in Oman aan de Indische Oceaan. Een enorm gebied dat zich van Afrika tot Azië uitstrekt. Ja, je kunt het een werelddeel noemen.

Maar als je met werelddeel bedoelt dat sprake is van een hechte, verenigde regio zoals veel landen in de Europese Unie (EU) zijn verenigd, dan beginnen de vraagtekens te komen. De Arabische Liga (AL) kan beslist geen tegenhanger worden genoemd van de EU. De EU is, ondanks de grote verschillen in taal en cultuur, een veel hechtere eenheid dan de landen van de AL.

Oké, een werelddeel kunnen we het noemen, maar het gaat niet om een sterk verenigd werelddeel. Kan het dan toch machtig worden genoemd? De macht van de EU is gelegen in de economische integratie, en juist op dat gebied is de Arabische wereld een hopeloze misère. Een voorbeeld met cijfers uit 2005.  Sindsdien is weinig veranderd. De totale onderlinge handel van de Arabische naties is slechts 12%, dat is 28 miljard dollar, van hun totale internationale handel. En de totale investeringen tussen de 22 Arabische landen onderling zijn niet meer dan 37 miljard dollar. Dat zijn geen bedragen die ik alledag op zak heb, maar laten we dit vergelijken met de onderlinge Nederlands-Belgische handel. Die bedroeg in 2005 ongeveer 85 miljard dollar. Dat is drie keer zo veel als alle onderlinge Arabische handel.

Er is dus geen teken van economische eenheid en macht in de Arabische wereld. Het gebrek aan handel loopt evenwijdig aan het gebrek aan politieke integratie. We kunnen dus gerust vermoeden dat we wederom een mythe hebben ontkracht.

Maar het oliewapen dan? Ja, ja, die autoloze zondagen van 1973, ik weet het. Maar wat hebben de Arabieren sindsdien gepresteerd met hun oliewapen? Niets. De Europese politici maken zich in elk geval niet druk om het idee dat de Arabieren samen een vuist zouden kunnen maken op het internationale vlak door hun olie of welk ander economisch middel ook.

Wat vreest Europa? Misschien wel vooral de enorme voortplantingszin van de Arabieren. In Nederland worden jaarlijks per 1000 mensen 12 baby’s geboren, in Noord Afrika ligt dat getal bijna vier keer zo hoog. In economische zin vergroot daardoor de Arabische ellende, want veel nieuwe banen worden niet geschapen, maar je kan natuurlijk zeggen dat de kinderzegen de macht is van de Arabische wereld. Hierdoor is de pressie op de poreuze zuidgrens van Europa in elk geval enorm groot.

De EU probeert uit alle macht Noord-Afrika vanaf Marokko tot Egypte te ontwikkelen op het gebied van de economie, de democratie en de geboortebeperking. Jaarlijks worden miljarden dollars uit Europa naar Noord-Afrika gepompt, om dat gebied te ontwikkelen, onder meer op het gebied van democratisering van de media.  Tot nu toe zonder enig succes.  De Arabische Lente, die een feest van democratisering had moeten zijn, leidde tot een bloedbad dat zijn weerga niet heeft in de Arabische wereld.