Dat is een mythe die we wel meteen onderuit mogen schoffelen. Hoe vaak het ook is gezegd, hoe dikwijls ook herhaald, maar het dringt niet zo makkelijk door. Er zijn heel
veel christelijke Arabieren, en er zijn zelfs joodse Arabieren.
Weet u nog? Arabieren zijn mensen met het paspoort van een
Arabische land, waar Arabisch de voertaal is.Herinnert u zich de luchtbrug van Jemen naar Israel, om joodse stammen uit Jemen naar Israel te vervoeren? Sinds het ontstaan van Israël in 1948 zijn honderdduizenden Arabische joden naar Israël vertrokken. Er woonden er heel veel in landen als Syrië, Irak, Egypte, en Marokko. In ieder van die landen wonen nog heel kleine groepjes Joden. In Irak, Egypte en Syrië heb ik zulke mensen ontmoet, soms in hun synagogen. Ze spreken Arabisch, hun cultuur is grotendeels Arabisch, maar hun religie is joods.
Het aantal christenen in de Arabische wereld is vele malen groter. Deze Arabische christenen zijn bijna allemaal mensen waarvan de familie al voor het ontstaan christen was en die nooit zijn gezwicht voor de lokroep of de pressie van de islam om zich tot die religie te bekeren. Die druk was af en toe groot, maar miljoenen hebben als christen stand gehouden.
De grootste christelijke gemeenschap woont in Egypte. In
dat land is ongeveer zes procent van de bevolking christen:
dat gaat om ongeveer 5.5 miljoen Arabieren. Die mensen hebben een Egyptisch paspoort, ze spreken Egyptisch-Arabisch,
hun bijbel is Arabisch, ze zingen hun Egyptische volkslied, ze
vechten in het Egyptische leger, ze zijn fan van de grootste
voetbalclub van Egypte, al-Ahli (sorry, soms ook van Zamalek), en ze zijn cultureel gezien
Arabisch. Alleen qua godsdienst zijn ze anders en daardoor
uiteraard ook in bepaalde culturele uitingen.
In Libanon is ongeveer 30% van de bevolking christen. Syrië, Irak, Jordanië en de Palestijnse gebieden hebben behoorlijke christelijke minderheden, hoewel de oorlogen van de afgelopen jaren hun aantal drastisch heeft zien slinken. Er wonen Arabische christenen in de Golfstaten, in Marokko, Tunesië, Algerije. Het is dus onjuist om ervan uit te gaan dat Arabieren moslim zijn.
Van alle Arabieren is een paar procent christen. Zijn de overige Arabieren, op een paar joden na, dus moslim? Als je met die vraag bedoelt of de grote meerderheid zich moslim noemt, dan is het antwoord ja. Maar als je bedoelt of die mensen zich aan de religieuze plichten van de islam houden, dan moet je zeggen, nee, lang niet allemaal. Waarom dit onderscheid? Wel, moslim ben je door geboorte. Als je in een gezin wordt geboren waarvan de vader moslim is, dan ben je als kind automatisch moslim, volgens de wetten van de Arabische landen. Over de vraag of de religie iets voor je betekent, zegt het dus niets.
In de Arabische wereld kom je overal ‘seculiere moslims’ tegen. Ze bidden niet, ze vasten niet, ze doen niets aan de gebruikelijke religieuze plichten, en er zijn moslims die moeite hebben met geloven in het bestaan van God. Die moslims hebben wel wat weg van de joden die hun religie aan de wilgen hebben gehangen. Die noemen zich jood, omdat ze in die gemeenschap zijn geboren, maar niet omdat ze de religie van die gemeenschap aanhangen. Nu moet ik er meteen bij zeggen, onder joden is het aantal niet-religieuze mensen heel groot, terwijl onder Arabieren het aantal niet-religieuze moslims niet erg groot is. Maar hun aantal groeit, is mijn ervaring. In Egypte gaat het om ongeveer 3% van bevolking, en in de Arabische wereld is secularisme in opmars.
In Libanon is ongeveer 30% van de bevolking christen. Syrië, Irak, Jordanië en de Palestijnse gebieden hebben behoorlijke christelijke minderheden, hoewel de oorlogen van de afgelopen jaren hun aantal drastisch heeft zien slinken. Er wonen Arabische christenen in de Golfstaten, in Marokko, Tunesië, Algerije. Het is dus onjuist om ervan uit te gaan dat Arabieren moslim zijn.
Van alle Arabieren is een paar procent christen. Zijn de overige Arabieren, op een paar joden na, dus moslim? Als je met die vraag bedoelt of de grote meerderheid zich moslim noemt, dan is het antwoord ja. Maar als je bedoelt of die mensen zich aan de religieuze plichten van de islam houden, dan moet je zeggen, nee, lang niet allemaal. Waarom dit onderscheid? Wel, moslim ben je door geboorte. Als je in een gezin wordt geboren waarvan de vader moslim is, dan ben je als kind automatisch moslim, volgens de wetten van de Arabische landen. Over de vraag of de religie iets voor je betekent, zegt het dus niets.
In de Arabische wereld kom je overal ‘seculiere moslims’ tegen. Ze bidden niet, ze vasten niet, ze doen niets aan de gebruikelijke religieuze plichten, en er zijn moslims die moeite hebben met geloven in het bestaan van God. Die moslims hebben wel wat weg van de joden die hun religie aan de wilgen hebben gehangen. Die noemen zich jood, omdat ze in die gemeenschap zijn geboren, maar niet omdat ze de religie van die gemeenschap aanhangen. Nu moet ik er meteen bij zeggen, onder joden is het aantal niet-religieuze mensen heel groot, terwijl onder Arabieren het aantal niet-religieuze moslims niet erg groot is. Maar hun aantal groeit, is mijn ervaring. In Egypte gaat het om ongeveer 3% van bevolking, en in de Arabische wereld is secularisme in opmars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten