Jezus werd gedood om zijn eetgewoontes

Robert J. Karris, OFM (links op foto) schrijft dat "Jezus werd gedood om de manier waarop hij at." Een mooie uitspraak om over na te denken.

Dat ging natuurlijk niet om hoe Jezus aanlag, of dat hij niet met mes en vork at, maar om het gezelschap dat hij om zich verzamelde.  In de vier evangeliën  lees je keer op keer dat Jezus maaltijden genoot met allerhande schandelijk gespuis, zoals politici, ambtenaren en hoeren. Een goede Jood kon met zulke mensen natuurlijk niet omgaan.

Andrew McGowan citeert Karris in zijn boek Ancient Christian Worship; hij wil laten zien dat niet alleen wat we formeel het 'Laatste Avondmaal' van Jezus met zijn discipelen model staat voor onze eucharistie, maar dat al Jezus' maaltijden in wezen het model waren.  Jezus at vaak met zijn maten, en dat bleef in de vroege kerk de norm voor hoe je als gelovigen met elkaar omging.  Rond eten en drinken.

Toen Paulus met zijn schip in een storm terecht kwam, ging hij doodleuk eten. In Handelingen 27:34-36 kan je lezen dat hij brood nam, de dankzegging uitsprak, het brak, en het at. Deze vier acties waren normaal bij elke maaltijd, en het was dus natuurlijk voor de jonge kerk om bij het samen eten, precies dat te doen.

Paulus is de eerste die de 'instellingswoorden' van Jezus voor de eucharistie weergeeft, in zijn eerste brief aan de Corinthiërs. (11:23-25). Daar zegt hij dat Jezus 'in de nacht dat hij werd overgeleverd, brood nam, de dankzegging uitsprak,  het brak, en zei: "dit is mijn lichaam voor u; doe dit tot mijn gedachtenis". En na de maaltijd nam Jezus de beker en zei, "deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed; doe dit, zo vaak u dit drinkt, tot mijn gedachtenis."'

Toen Paulus op de boot de maaltijd gebruikte, had dit denk ik een 'eucharistisch' karakter.  Wat bezielde Lukas om de vier acties specifiek te noemen? Wat was daarvan de meerwaarde? Hij had gewoon kunnen zeggen dat Paulus ging eten om zijn metgezellen te laten zien dat hij rustig op God vertrouwde of iets dergelijks.  Als Lukas vandaag de dag zou schrijven, had hij misschien gezegd: "Hij deed de deksel van de pan, dankte God, pakte het vlees, sneed het in stukjes, en at het.". Helemaal overbodige informatie, tenzij Lukas (met Paulus) bewust een echo wil laten klinken van de eucharistie. Paulus vierde aan boord met zijn christelijke medereizigers, de maaltijd van de Heer. Juist dat was het symbool van de nabijheid van de Heer.

Dit lijkt me te meer voor de hand liggen, omdat Paulus zijn brief aan de Corinthiërs lang schreef voor hij op die boot in de ellende terecht kwam.  In de kerken die hij had gesticht, had Paulus de mensen geleerd hoe ze de eucharistie moesten vieren.  Wat hij op die boot deed, was al een bekende rituele handelingen in de vroege kerk.

Jezus werd om zijn eetgewoonten gedood. Hij koos ervoor met het rapaille om te gaan en community te hebben.  Wat is er toch mis met ons, dat wij juist bij voorkeur omgaan met 'ons eigen soort mensen'?