Rena Netjes in mijn preek in Egypte

Dit weekend preekte ik 3x in St Michael's in Heliopolis over de noodzaak om ver weg te blijven van zonde en om ons leven voor God en diens gerechtigheid te leven. Ik noemde de Nederlandse journaliste Rena Netjes, die onlangs in Egypte 10 jaar cel kreeg vanwege het drinken van een kopje koffie. Hier een paar delen van mijn preek:

Yes, we mess around. Much.
We say unkind words to people. That is sin.
We do not help a person in need.
We do not care about hundreds of death sentences that are unjust. We keep our mouth shut and that is sin.
We do not help prisoners with a glass of cold water.
We always look at other women with lust. That is a sin.
We cash our good salaries and we do not help others with what we have.
We react to hard when our kids do not behave well.
We are jealous of others who have more.
We cheat with exams.
We look down on others. That is sin.
We gossip.
We do not speak to others of the Gospel.
We know what God wants from us and we did not do it.
We curse people in traffic.
We do not pray, we do not read our Bible. This is sin.
We have many idols that are more important than our God.
We are racists; we look down on people who are not like us.
We do not care whether Muslim Brotherhood people rot in prison.
We prefer to keep our mouth shut about the injustices of our new government.
We know God wants us to not skip our church meetings, but we do. 

I like to underline, that this idea of sanctification, of becoming more holy, is not for women only. It does not make you just sweet and soft, and it is also not the same as just praying a lot and reading bible all the time. 

Becoming more holy means to live more in accordance with the will of God - and surely, that includes prayer, and knowing the Word of God, and it includes helping old people cross the street, and also being nice to your neighbours.

But it also includes speaking against injustice. It also includes taking care of God’s world, of nature, of animals. It may mean that you have to stand up for the rights of people who are now in prison. 

It included for many of us to speak out against the injustice of Meriam, a Sudanese mother in prison for her faith. But I will also speak out against the injustice that that was done this week to Rena Netjes, a Dutch Christian who worked in Egypt as a journalist. She was this week sentenced to 10 years in prison because she drank a cup of coffee with a few journalists of AlJazeera. 

+

Onze mooie Nederlandse taal... "Vermoedelijke extremisten"?

De franse persdienst AFP wordt geciteerd in het Nederlands dagblad.  "Vermoedelijke extremisten hebben zondag vijf kerken [...] aangevallen."

Zijn het "vermoedelijke extremisten?" Ik neem aan dat het ND bedoelt dat het 'vermoedelijk extremisten' zijn.  Als het "vermoedelijke extremisten" zijn, zijn het toch de extremisten die iets vermoeden?  Of zijn het dan "vermoedende extremisten"?

Maar het ND bedoelt natuurlijk dat de personen die de vijf kerken aanvielen, vermoedelijk extremisten waren.  Nu is dat volgende mij een dooddoener.  Net zoiets als zeggen, dat degene die de branden heeft gesticht vermoedelijk een pyromaan is, en dat de persoon die drie mensen heeft gedood, vermoedelijk een moordenaar is.

Dat het om extremisten gaat in het geval van de aanvallen de kerken lijkt me logisch.  Wie zoiets doet, is een extremist.  Maar dat woord is totaal nietszeggend.  Het ND volgt AFP netjes in verhullend taalgebruik. Het gaat bij de aanval op de vijf kerken vermoedelijk om moslims.  Verder in het bericht wordt gezegd:

De aanvallen vonden plaats in Kwada en Kautikari, in de buurt van Chibok. In die stad ontvoerden strijders van de extremistische beweging Boko Haram in april honderden meisjes.

Het gaat om een radicale MOSLIMbeweging. Zeg dag toch gewoon. Het is de Islam die deze 'extremisten' motiveert.

Prekenserie over de Romeinenbrief

Vorige week begon ik een korte prekenserie over de Romeinenbrief - op basis van ons lectionarium.

Soms zou ik wensen dat dit leesplan wat nauwkeuriger hele bijbelboeken zou doorploegen... de serie over de Romeinenbrief begint bij Rom 6!

Hier de preek over Rom 6:1-11
Hier de preek over Rom 6:12-23

Oja en mijn recente preek over de Drie-eenheid op Trinity Sunday.  Over Math 28.

Niet verbieden maar tegendemonstratie tegen ISIS

Een groep moslims wil vrijdag in Den Haag demonstreren voor ISIS en tegen de Shi'a Islam bij de Iraakse ambassade. Dat zegt een bericht dat is geplaatst door het platform Shaam al-Ghareeba 9, Shaam Ghareeba sympathiseert met ISIS, getuige een audioboodschap van de terreurorganisatie die zij in maart op haar Facebook-pagina plaatste.

Mensen die mee willen demonstreren, worden opgeroepen 'vrijdagmiddag na het gebed vrij te houden'. Het protest wordt georganiseerd om 'onze steun te verklaren aan de moslims in Irak en afkeer van de sjiieten', meldt het bericht.

De beste reactie? Niet deze zaak verbieden.  Laat die lui maar komen.  Misschien staan er wel 500 te schreeuwen.  Neem hun foto's maar.  Zorg dat je weet wie het zijn.  En laten tienduizenden Nederlanders op dezelfde plaats demonstreren tegen de ISIS terreur en duidelijk maken dat voor dit soort criminelen geen plaats is in Nederland.

Als de demonstratie wordt verboden hebben dit soort lui het gevoel dat ze sterk zijn.  Verbieden is in hun optiek een bewijs dat ze serieus een gevaar vormen voor Nederland. Ze zullen het interpreteren als bewijs van hun kracht.  Maar laat ze maar met 500 man komen - en omring ze door 50.000 mensen die duidelijk maken dat voor zulke gekken geen plaats is in onze samenleving.  Dat intimideert zulke lui veel meer dan een demonstratieverbod.

De Heilige Franciscus at graag een stukje vlees

Arme St Franciscus van Assisi. (ca. 1182 - 3 oktober 1228). Hij at graag een visje of een stukje vlees, maar hij wordt tegenwoordig voorgesteld als een soort vegetarische beschermheer van de Bond voor de Bescherming van Dieren. Wanneer denken we aan hem? Op dierendag. Als een man die tot de vogeltjes preekte.

In onze Anglicaanse kerken wordt wereldwijd de nodig aandacht aan St Franciscus besteed. Sinds 1905 hebben we zelfs een echte kloostergemeenschap die naar St Franciscus is genoemd. Mijn eigen eerste concrete kennismaking met de Anglicaanse belangstelling voor deze heilige was toen ik in Maadi, ten zuiden van Cairo, Egypte, lid werd van St John’s Anglican Church. Op dierendag mochten we als gemeenteleden onze huisdieren meenemen voor een speciale zegening. Ik geef toe, ik had daar wat moeite mee in het begin; ik was nog maar pas aan het katholiseren geslagen - als rasprotestant. Ik weet nog wel dat ik in het begin dacht, ‘ach, als de Rooms Katholieke kerk wielrenners en hun fietsen zegent, waarom doen wij dan niet de dieren.’

Voor kinderen is het natuurlijk een leuke gewoonte, om met kanarie en hond, marmot en kat naar de kerk te gaan. Tientallen dieren werden jaarlijks aangeleverd voor een zegening. Hoewel ik me ook herinner dat dit niet altijd goed afliep. Onze priester Paul maakte een keer de dramatische fout om zonder nadenken een pot met water in een bloemenperkje te kiepen. De arme jongen die de eigenaar van de pot met water was, schreeuwde moord en brand. Er zat een goudvis in! Fr. Paul schaamde zich diep en zegende de vis snel maar dat bleek de laatste rite; het visje ging rugzwemmen.

Een leuke gewoonte dus, maar het blijft dus wel uitkijken met je dieren naar de kerk te nemen. En ik vraag me ook af of St Franciscus zelf wel zo blij zou zijn met zijn zoete imago van dierenvriend. Nu was hij dat vast wel, maar dat was omdat de dieren onderdeel zijn van de schepping van God. Ik ben een verzamelaar van postzegels met afbeelding van St Franciscus, en het is opvallend op hoeveel postzegels hij is afgebeeld als die schattige man die voor de vogeltjes preekt. Wie wil er nou niet zo'n grootvader? maar volgens mij hebben we St Franciscus, de leeuw uit Assisi getemd door dit imago van hem als dierenvriend centraal te stellen.

De grote passie van St Franciscus was niet het dierenrijk, maar de Schepper van al die dieren, en diens Zoon, en de Moeder van de Heer. De liefde voor God was de centrale motivatie voor onze heilige.

Omdat St Franciscus zo’n liefde voor God de Vader en diens Zoon had, wilde hij wel iedereen het Evangelie verkondigen, jawel, desnoods aan de dieren. De uitspraak: ‘Preek zoveel je kunt het evangelie, en doe dat desnoods met woorden’ is in elk geval niet van St Franciscus, hoewel die vaak aan hem is toegedicht. Franciscus preekte wel degelijk heel veel met woorden, waar hij maar ging.

De man was een tijger! In de tijd van de kruistochten besloot hij dat het internationale geweld tussen oost en west moest worden doorbroken. Iets dat ook in onze tijd van eminent belang is. Voor St Franciscus was de verkondiging van het Evangelie het antwoord op de internationale spanningen. Dat was voor hem geen goedkoop evangelie. Hij trok, moedig, naar Egypte om het evangelie aan de sultan van Egypte te preken. Eigenaardig dat dit niet op postzegels is vastgelegd. Dit was zijn meest dappere daad. Hij ging naar het hol van de leeuw, verkondigde het evangelie, en naar verluid was de sultan zo onder de indruk dat hij Franciscus weer naar Italië liet terugkeren in plaats van hem een kopje kleiner te maken.

Voor mijzelf, als Anglicaans priester in Egypte, is St Franciscus een pracht voorbeeld. Jawel, van goed omgaan met de natuur waarvan we in Cairo bar weinig hebben. maar ook van de noodzaak om het evangelie aan alle mensen te verkondigen en voor te leven. Ik ben bevoorrecht dat ik naast het paleis van de nieuwe ‘sultan’, president Abdel Fattah el-Sisi woon, en in mijn eigen omgeving hoop ik in de voetsporen van de heilige van Assisi te kunnen gaan.

ANP, sorry hoor, maar wat doen jullie nou eigenlijk?

Nu.nl heeft een ANP bericht overgenomen over het massagraf van 800 kinderen in Ierland.  Intussen hebben veel media wereldwijd al laten weten dat er maar 20 kinderen in een beerput zijn gevonden, terwijl de overige netjes zijn begraven, hoewel zonder kist of grafsteen.

En toch gaat het ANP door met te zeggen dat in die beerput honderden kinderen lagen begraven - 800 is natuurlijk de suggestie, als je dat aantal al eerder had genoemd in je artikel. Dat klinkt toch veel smeuïger?  het waren er 20.

Overigens, als je als kindertehuis straatarm bent, en niet in staat om kinderen een nettere begrafenis te geven dan in de achtertuin, dan lijkt het me moreel gezien een weinig problematische keus om dan ook kinderen in de (ongebruikte?) beerput te leggen.  Dat is de tragiek van armoede die het verhaal is van alledag in veel landen, ook vandaag de dag.  Daar sterven dagelijks kinderen met tekenen van ondervoeding en verwaarlozing.  Gewoon (ja, tragisch woord) gewoon omdat hun ouders geen geld voor eten hebben.