Ds Poot: Strengholt het spoor bijster

Het voorstel van de ChristenUnie om vrede in Israël te laten groeien door handelsbetrekkingen met de Palestijnen, is wijs en sympathiek, vindt ds. H. Poot. Hij reageert op Jos Strengholt (RD van 15 juni), die het CU-voorstel dom en kansloos vindt.

In een felle reactie noemt Jos Strengholt het idee van CU-politici Voordewind en Slob dom en kansloos. Er is volgens hem geen verzoening mogelijk tussen Israël en de Palestijnen als er niet eerst een Palestijnse staat gevormd is.

Ik moet zeggen dat ik het voorstel van de beide christenpolitici juist wijs en sympathiek vindt. Echte vrede leg je niet op, maar die geef je de ruimte om te groeien.

JMS: Natuurlijk leg je vrede niet op. Maar vrede groeit niet alleen, je SLUIT het ook. En als je niet eerst vrede SLUIT, kan er ook niks groeien.Ik ben benieuwd hoe Ds Poot uitlegt dat tussen God en mens vrede is ontstaan. Een langzaam proces? Me dunkt dat we best naar de theologie mogen gaan om de vraag te stellen hoe vrede wordt gesloten.

Het sterke van de bijdrage van Slob en Voordewind is dat die situatie heeft bestaan, namelijk vóór 1992, toen de politiek besloot tot de stichting van een Palestijnse staat. Sterker nog, waar Hamas en de PLO uit de buurt blijven en mensen niet dwingen om tot terreur over te gaan, groeit de vrede inderdaad. In de Jordaanvallei, in Samaria en Judea zie je dat Joden en Arabieren met elkaar omgaan.

Je ziet dat Israël die ruimte ook zoekt. Ondanks alles is Israël nog steeds de belangrijkste bevoorrader van het vijandige Gaza als het gaat om voedsel, medicamenten en elektriciteit. Israël geeft Arabieren zelfs de ruimte om het land diplomatiek te vertegenwoordigen.

JMS: Wow. Je moet wel een grote vriend van Israel zijn om Israel als de wilde weldoener voor de Palestijnen te zien.

We moeten deze ontwikkelingen en initiatieven belichten en versterken. Dat is waar Voordewind en Slob voor staan, en terecht!

Ik geef Strengholt gelijk als hij zegt dat de situatie van de wederopbouw van Duitsland en het ontstaan van de Europese eenheid niet helemaal te vergelijken is met die van Israël en de Palestijnen. Voordewind en Slob spreken ook slechts van een inspiratiebron.

JMS: Slechts een inspiratiebron? Het is hun argument dat aantoont dat hun suggestie de juiste is. En hostorisch gezien klopt hun voorbeeld van geen stukken. Maar dat hoeven we niet verder te spreken, ds Poot lijkt dit wel met me eens te zijn.

De situatie is inderdaad anders, al was het alleen al om het feit dat er een Duitse staat en een Duits volk bestonden, terwijl een Palestijnse staat en een Palestijns volk volstrekt nieuwe zaken zijn. Een Palestijnse staat heeft geen precedent. Hij komt pas in beeld als een nieuwe Arabische strategie daarom vraagt.

JMS: Een zionistisch argument dat door internationale organisaties als de VN niet wordt erkend. Zelfs door Israel niet. Netanyahu sprak vorige week uitgebreid over Palestijnen en over de noodzaak een Palestijnse staat te scheppen. Het woord 'Palestijnen' verwerpen als aanduiding voor Arabieren die zijn geboren en opgegroeid in het gebied ten westen van de Jordaan, is een vorm van minachting voor de mensen.

Het gaat tenslotte ook niet om de naam, maar om de vraag wie er woonden op de grond die nu Israel heet, en Gaza, en de Westelijke Jordaanoever.

JMS: En als het niet om de naam gaat, is er ook niks tegen om de staat Israel voortaan aan te duiden als Kanaan of zo? Deze benadering heeft iets zeer denigrererend.
En wat nemen we als peildatum om te kijken wie er woonden? het jaar 250 na Chr?
Het jaar 1850?

Op dit punt is Jos Strengholt het spoor volslagen bijster. Hij zou moeten weten dat het uiteindelijk niet gaat om een Palestijnse staat, maar om het bestaan van een Joodse staat. Daar ligt de angel van het conflict. Joden mogen er zijn in de Arabische wereld, maar als minderheid, niet met een eigen staat die nota bene ook nog superieur is. De rest is uitwerking van dit standpunt.

JMS: Ach ik zal het wel niet snappen. Maar er IS al een Joodse staat, en er is nog geen Palestijnse staat. Ik ben blij dat de Joodse staat er is, een plek waar Joden kunnen wonen in een eigen land. Hopelijk voor altijd binnen veilige grenzen. maar dat wens ik de Palestijnen ook toe.

Om alles rond Israel te bestempelen tot een poging van Arabieren om het om zeep te helpen is onhistorisch. Egypte en Jordanie hebben vrede gesloten, en vandaag zei Assad van Syrie dat hij weer aan (indirect) vredesoverleg met Israel wil beginnen. Waarom hebben vrienden van Israel er moeite mee de realiteit te erkennen dat de buurlanden van Israel al vrede hebben gesloten of dat in de toekomst zullen doen? De eschatologie wellicht?

Op 7 mei verklaarde de ambassadeur van de PLO nog in Libanon dat een Palestijnse staat zal zorgen voor de ineenstorting van de Joodse natie. Daarmee verwoordt hij een visie die al in 1974 in Khartoem door de Arabische staten is geformuleerd: als Israël blijkbaar op het slagveld niet te vernietigen is, dan via de vorming van een Palestijnse entiteit.

Onlangs nog zei die enge rechtse minister van Israel dat hij alle Palestijnen uit Israel wil verdrijven. Hoeveel extremisten moeten we aanhalen? In Israel zitten engerds die een Israel willen van de Zee tot de Rivier, en zo zijn er nare Palestijen die in datzelfde gebied een Palestijnse staat willen. Van beide kanten voorbeelden te over. En door die als norm te stellen, zullen we inderdaad weinig doen om beide partijen bij elkaar te krijgen.

Het is logisch dat de ChristenUnie pas op de plaats maakt en in feite zegt: Werk eerst maar eens aan vrede op het grondvlak, daar willen we voluit bij helpen. Een Palestijnse staat steunen we alleen als deze de vrede dient en niet de opmaat is voor nog meer geweld. Daarin staat zij trouwens niet alleen. Ook Tony Blair, als afgezant nauw bij de situatie betrokken, neigt steeds meer in deze richting.

JMS: Apart dat Israel zelf dat niet vindt. Die wil een Palestijnse staat accepteren onder bepaalde voorwaarden. Zware voorwaarden, maar niet onbegrijpelijk. Dus wat dit betreft steun ik Netanyahu. Die praat EERST over een staat, om vrede te laten groeien. De CU kwam gewoon op een totaal verkeerd moment met een voorstel, want het werd dagen later door Neanyahu al als achterhaald gemaakt. ISRAEL, beste vrinden, weet dat het niet ontkomt aan een Palestijnse staat, en dat de Palestijnen nooit echt vrede zullen sluiten als niet duidelijk is dat ze als onafhankelijke staat worden behandeld.

Onze eigen regering heeft ook een andere mening. Verhagen gaat naar Netanyahu en gaat ' aandringen vlug weer te gaan onderhandelen over een tweestatenoplossing met de Palestijnen.'

Het voorstel van Voordewind en Slob een politiek handigheidje noemen is kritiek die de oprechtheid van beide politici in twijfel trekt en geen pas geeft. Het is duidelijk dat binnen de ChristenUnie Israël een zaak van het hart is en dat dit voorstel op veel sympathie kan rekenen, maar om te beweren dat dit hun hoogste oogmerk is, is onzin.

JMS: Ik trek die oprechtheid niet in twijfel. Ik denk wel dat het de CU handig uitkomt als het geen keus voor of tegen een Palestijnse staat hoeft te doen. De CU heeft bloedgroepen die helemaal niet de forse houding tegen Palestijnen steunen, zoals de vroegere GPV.

Het is evenzeer duidelijk dat voor veel christenen in deze partij een Palestijnse staat geen gelopen race is. Al was het maar omdat er al een Palestijnse staat is in Jordanië. Veel Palestijnen zitten helemaal niet te wachten op een eigen staat. Voor hen is een Israël met meer vrijheid veel aantrekkelijker dan burger te zijn van een staat geleid door de PLO of door Hamas.

JMS: dit is gewoon propaganda, sorry. Jordanie is GEEN Palestijnse staat, vraagt het de Jordaniers, en de meeste Palestijnen worden liever gebeten door een eigen regering dan geaaid door de Israelis. Zo gaat dat. We hebben liever de eigen beroerde regering dan een bezettingsmacht die zich grootmoedig gedraagt maar die intussen diepe minachting heeft voor de Palestijnen.

Zo’n Palestijnse staat is ook gesitueerd in het Bijbelse hart van Israël. Strengholt mag dat nog niet opgevallen zijn, maar de meeste Arabische leiders wel. De Westoever, Judea en Samaria vormen het spirituele hart van de Joodse staat.

JMS: Dit is een opvatting van bepaalde Joden en christen-Zionisten, maar NIET van de staat Israel. Daarom is Netanyahu WEL bereid over een Palestijnse staat in die gebieden te spreken.

Door dat hart weg te nemen, betogen zij, is het einde van heel Israël nabij.

JMS: Ja, dat is een opvatting, maar die hoef je als christen toch niet te delen? En bovendien, sinds wanneer zijn dit in de internationale politiek argumenten die enige rol spelen? De VN heeft zich in resoluties 242 en 338 en andere keer op keer uitgesproken dat Israel zich uit die bezette gebieden moet terugtrekken. Ben ik dan zo apart dat ik meen dat Israel dit behoort te doen?

Dat overziende is de weg die Voordewind en Slob inslaan geen domheid, maar vooral goede christelijke politiek.

Ds Poot, de auteur, is Israëlpredikant voor Christenen voor Israël.
(geplaatst in het Reformatorisch Dagblad, 22 juni 2009)