Leuker kunnen we het niet maken

Belast zijn koe, belast zijn geit,
Belast de trekker waarop hij rijdt,
Belast zijn oogst, belast zijn das,
Belast zijn broek, belast zijn jas,
Belast zijn sigaartje en zijn bier:
De belastingsdienst heeft veel plezier.
Belast hem goed, neem alle pegels,
De belastingdienst bepaalt de regels!
Belast zijn benzine, belast zijn stroom,
Het leven is een bange droom.
Belast zijn huis, belast zijn schuur,
Belast de machines en de huur.
Belast hem tot hij goed beseft
Dat voor hem geen leven is weggelegd.
Belast zijn arts, belast zijn pillen
Die hij heeft om niet te gillen.
Belast de balk, belast het touw,
Belast de begrafenis voor zijn vrouw.
Belast het drukwerk, belast de kist,
Belast de familie die hem mist.
Want ook na zijn sterven gaat het voort:
De belastingdienst heeft het laatste woord.
Belast de erfenis, belast zijn bezit,
Als hij nog maar amper onder de zoden zit.

Cairo, datum?
Naar aanleiding van een soortgelijk engelstalig 'gedicht'

Vlek

Met tere vleugels strijkt hij zachtkens neer
de ranke pootjes, breekbaar als kristal
zetten zich schrap;
dan glijdt een haarfijne naald onvoelbaar
in een arm om gulzig op het bloed te feesten.

Sterk gemotiveerd door de ongenode gast
heft een arm zich op
een kussen omklemd in een woeste greep
en behalve een windvlaag was er niets
dat hem waarschuwde dat hij
in een fractie van een seconde
een rode vlek op een witte muur zou worden

Cairo, 8 April 1994

Verhuld naakt

Gezichtsloos verborgen achter een zwarte muur
geeft Hawa zich niet bloot

maar je naam bevestigt - je bent iemand
je hart klopt onversluierd op mijn ritme

klaar om gekend te worden
als de ware Adam in 't vizier komt.

Je naaktheid zal je die dag niet beschamen

Amersfoort, 6 augustus 1994

Komt tot Mij...

Hij werkt zich helemaal kapot
en doet dat 100 procent voor god.
Onder de last van 'licht en leven'
zal zijn hart het snel begeven

Cairo, 21 januari 1994

Luxor bij Nacht

Een groot wijsgeer wilde de sterren tellen
om de mensheid de som van 't heelal te vertellen;
maar de wijsgeer vertelde zich immer
en riep gelouterd: 't lukt nimmer,
t oneindige is niet meetbaar voor een mens van vijf ellen.'

Luxor, 24 december 1993

Egypte verlengt noodtoestand met twee jaar

De afgelopen maanden is de inflatie in Egypte behoorlijk stevig; veel voedselprijzen zijn met 20-50% omhoog gegaan, Brandstof is veel duurder, openbaar vervoer. Daardoor is sprake van algemene prijsstijgingen, en ook de salarissen hier zijn nogal omhoog. Onze koopkracht is daardoor behoorlijk aangetast - ik denk met zo'n 25%. Nu zijn wij natuurlijk enorm zielig, maar echt problematisch is dit voor de armen van Egypte. Mensen die toch al bijna al hun geld uitgaven aan eten, hebben nu helemaal niks meer over aan het eind van de maand. Voor het eerst sinds we in Egypte wonen (sinds 1988!) hebben we echte voedselrellen gezien, en demonstraties waarbij president Mubarak zelf het mikpunt van de woede was. De overheid is daar nogal nerveus van. Dat is vast een belangrijke reden waarom de noodtoestand opnieuw is verlengd met twee jaar. De overheid kan daardoor min of meer doen en laten wat ze wil. Zucht.

Justine's volleybaltoernooi

usti
Ik (dat ben ik links, in volle oorlogskleuren) had vorige week een volleybaltoernooi bij een internationale school hier in Cairo. We (ons team van mijn vooral Britse school) hadden niet heel veel geoefend dus iedereeen was wat nerveus. De eerste wedstrijd was tegen de Amerikaanse school (CAC, Cairo American College) en we verloren. De volgende wedstrijd tegen een andere school wonnen we. Daardoor zaten we al meteen in the halve finale. Inderdaad er deden maar zes scholen mee...

Het was allemaal heel leuk want we zijn goed bevriend met meiden van die Amerikaanse school en er kwamen ook wat vrienden om ons aan te moedigen. Helaas, we verloren de halve finale en speelden om de derde en vierde plaats. De wedstrijd was weer tegen die Amerikaanse school.Weer. De eerste set wonnen zij en de tweede wonnen wij. In de derde set was het bijna de hele tijd gelijk. Toen speelden we een tijdje heel goed en kregen veel punten. Uiteindelijk wonnen we. We werden derde. Hm, dat klinkt niet geweldig, maar het voelde goed. Winnen van die Amerikanen...

Wat is de 'katholiciteit' van de kerk?

De apostolische geloofsbelijdenis zegt: Ik geloof een heilige, algemene, christelijke kerk. Wat bedoelen we met dat woord ‘algemene’? De oorsponkelijke Latijnse belijdenis had het over ‘catholicos’, en dat kwam weer van het Griekse ‘kath holon’. Dat betekent letterlijk: ‘betreffende het geheel’.

Maar wat wordt er nu eigenlijk mee bedoeld? Ik las onlangs een boekje van Dr. Herman Berhof, De Katholiciteit der Kerk (Nijkerk, 1962) over dat thema. Een paar gedachten daaruit wil ik u niet onthouden. Al is dat boekje wat oud, Berkhof citeert nog veel oudere bronnen.

De eerste keer dat de kerk ‘katholiek’ wordt genoemd in de christelijke literatuur, is bij Ignatius (zie afbeelding), bisschop van Antiochie vanaf 69 na Christus, en een leerling van Johannes. Een man met gezag, mag je toch zeggen? Hij schrijft in zijn brief aan de gemeente in Smyrna, zo rond het jaar 115: ‘Als de bisschop verschijnt, moet de hele gemeente aanwezig zijn, net zoals waar Jezus Christus is, de algemene (grieks: katholieke) kerk is.'

Deze eerste aanduiding voor katholiek lijkt dus te duiden op de gehele kerk. Dat heeft dan in de eerste plaats een geografische betekenis. Alle christenen overal in de wereld.

Bisschop Cyrillus van Jeruzalem, aangesteld in het jaar 348, was naar het lijkt de eerste die de term katholiek heel formeel ging gebruiken, zowel in zijn geloofsbelijdenis als in de catechese die hij gaf. In zijn 18de catechese legt hij dat woord uit:

'De kerk wordt katholiek genoemd , omdat zij over de gehele wereld bestaat van het ene einde der aarde tot het andere; en omdat zij totaal en compleet alle leringen onderwijst die ter kennis van de mensen moeten komen […] en omdat zij gehele menselijk geslacht, regeerders en geregeerden, geleerden en eenvoudigen, aan de ware Godsverering onderwerpt; en omdat zij alle soorten van zonden […] tesamen (letterlijk: op katholieke wijze) heelt en geneest, en in zichzelf alle soorten bezit van wat men deugd noemt, in werken en woorden en allerlei geestelijke gaven.'

Voor Cyrillus was het begrip katholiciteit dus nogal breed. Het ging hem om de wereldkerk, om alle standen en rangen in de samenleving, om de breedte van de christelijke boodschap, en om de volheid van het christelijke leven.

Als we belijden, 'ik geloof een heilige, algemene, (dus: katholieke) christelijke kerk', welke kerk bedoelen we dan?

Ordination van Jos

Op 3 mei is Jos in onze kerk in Maadi tot Anglikaans priester geordineerd. Ja wie had dat kunnen denken... Een jaar eerder was hij diaken geworden. Deze 'carriere' in de kerk hangt mede samen met de wens van Jos om in de kerk in Egypte een wat formelere rol te spelen. Dit is daarvoor wel een erg goede keus... deze zomer, van juni tot augustus, moet Jos veel diensten leiden in de eigen kerk en in de kathedraal in het centrum van Cairo. Als u die preken (in het engels) wilt meelezen, dan kunt u dat HIER vinden...

Tante Leny Strengholt en nicht Paulien Strengholt waren toevallig drie weken op bezoek in Egypte en waren dus getuige van dit evenement. Heel leuk voor ons!

Adrienne onder het mes

Rond de kerst in 2007 waren we een paar dagen in Aswan, in Zuid Egypte . Daar waren we al 15 jaar niet geweest en de kinderen herinnerden zich er niets van. Onze dagen daar vielen gelijk met het slachtfeest en vervoer vinden was een hele toer maar het was er ook vreselijk druk. Adrienne had daar alleen nogal veel last had van haar rug. Die pijn verdween maar haar rechterbeen werd gevoelloos en dat was een veeg teken. Bij terugkomst in Cairo (na een treinrit van 14 uur) is er een MRI scan gemaakt en bleek dat er een grote (massive, zei de arts) hernia was bij dezelfde tussenwervelschijf als vier jaar eerder.

Op 10 januari zijn twee wervels vastgezet en daarna moest Adrienne 3 maanden dag en nacht in een korset liggen, lopen en zitten. Die maanden zijn inmiddels om en nu kan de fysiotherapie beginnen.

Een aantal vriendinnen heeft echt geweldig geholpen door dagelijks te komen helpen en maaltijden te regelen, en we voelden ons gezegend met zoveel vrienden. Het is goed om te zien hoe in noodgevallen een vangnet direct in werking treedt. Toch is het gemakkelijker om zoiets voor een ander te doen dan om zelf de ontvangende partij te zijn.

Promotie van Jos op 28 maart

Vanaf half maart 2007 waren we 18 dagen in Nederland, tijdens de paasvakantie van de kinderen. Jos z'n proefschrift was klaar en we hadden gevraagd of de promotie in die periode kon plaatsvinden zodat het ook de moeite was om te komen met het hele gezin. We hebben allemaal vijf jaar lang toegekeken hoe Jos aan het schrijven was en wilden er ook graag allemaal bij zijn als het eindpunt bereikt werd.

We hebben gezellige dagen in Nederland gehad, die natuurlijk ook te snel weer voorbij waren. We hebben genoten van de sneeuw rond de paasdagen, de kinderen herinnerden zich niet eerder sneeuw te hebben zien vallen. De dag van de promotie zelf was erg leuk; Fijn dat we zoveel vrienden en familie konden ontmoeten rond deze mijlpaal. De ceremonie vond plaats in het Academiegebouw in Utrecht, een mooie historische omgeving, op 28 maart.

Het werd ook wel tijd ook he?

We hebben er wel erg lang over gedaan, om een eigen blog te starten - maar nu is het zover. Alle 5, Jos, Adrienne, Rosemarie. Justine en Stephanie laten hier van zichzelf horen. Als ik de kinderen zover kan krijgen tenminste... Ik hoop dat het leuk wordt hier. U kunt zelfs reageren op ons blogzin...

In het voetspoor van de vroegste exegeten blijven

De bijbel is, zo geloven Christenen, het Woord van God. Dit betekent dat Christenen, als ze naar de bijbel luisteren, in wezen trachten te verstaan wat God tot hun zegt. De allereerst volgelingen van Jezus deden dit; de apostelen die het Nieuwe Testament schreven, geloofden het Oude Testament als het Woord van God. Dat was hun 'Heilige Schrift'.

De kerkleiders en theologen meteen na de tijd der apostelen, citeerden uit het Oude Testament, maar gebruikten ook de geschriften van de apostelen nu als 'Heilige Schrift'. Je hoeft Clemens van Rome maar te lezen in diens brief aan de kerk in Corinthe (95-96 na Chr), en je ziet hoe hij uit de brieven Paulus en Petrus citeert als gezaghebbend. Toen Clemens die brief schreef, leefde de apostel Johannes nog.

Wat hebben schrijvers als Clemens, Ignatius en de theologen daarna ons te zeggen over de bijbel en het christelijk geloof? Me dunkt dat we er heel verstandig aan doen om deze 'mannen van het eerste uur' serieus te nemen. Velen hadden de apostelen nog persoonlijk gekend, en hadden hun onderwijs genoten. Aangezien ze oprecht en met wijsheid en verstand lijken te schrijven, mag je vermoeden dat ze in hun exegese en geloofsovertuigingen zeer dicht bleven bij wat de apostelen hen leerden. Dat was zeker hun intentie.

Dus moeten wij anno 2008 wel heel goede argumenten hebben, om de overtuigingen van die kerk uit de tweede eeuw aan te kant te zetten als 'onbijbels'. Hoezo onbijbels? Ze zaten dichter bij het vuur, en met ons begrijpen van de bijbel zou ook wel eens wat mis kunnen zijn hier en daar? Of, en nu ga ik een miniem stapje verder door het positief te stellen: ons begrijpen van de bijbel en het oer-christelijke geloof, zal in het spoor van die kerkvaders moeten worden voortgezet. Dat is de beste garantie dat we de bijbel 'snappen' en dat we aansluiten bij het onderwijs van Christus en diens eerste apostelen.

Bijbel, Traditie, Verstand

Ja de naam van deze blog is dubbelzinnig. Het is 'best wel christelijk' of 'christelijk met het volle verstand erbij'. Welke van de twee betekenissen deze blog het best typeert, zal de tijd leren. Laat ik maar niet op de zaak vooruitlopen, en het oordeel aan de lieve lezer laten. Maar net zoals we ons kabinet meestal 100 dagen geven om zich te bewijzen, moet u me maar even de tijd gunnen.

Ik hoop op deze vrijplaats in ieder gevoel te zoeken naar de goede verhouding tussen bijbel, traditie, en verstand.