Met tere vleugels strijkt hij zachtkens neer
de ranke pootjes, breekbaar als kristal
zetten zich schrap;
dan glijdt een haarfijne naald onvoelbaar
in een arm om gulzig op het bloed te feesten.
Sterk gemotiveerd door de ongenode gast
heft een arm zich op
een kussen omklemd in een woeste greep
en behalve een windvlaag was er niets
dat hem waarschuwde dat hij
in een fractie van een seconde
een rode vlek op een witte muur zou worden
Cairo, 8 April 1994
Geen opmerkingen:
Een reactie posten