„Het kon weleens zijn dat we weer toe gaan naar de nieuwtestamentische kerkstructuur van huisgemeenten.” Dat stelt ds. W. Pieters, predikant van de hersteld hervormde gemeente in Garderen donderdag in het Reformatorisch Dagblad.
Interessante gedachtengang van Ds Pieters. Hij hoort natuurlijk bij een tamelijk klein kerkgenootschap als 'hersteld hervormde', dus veel verschil zou het niet maken.
Maar wat me opvalt dat dat ds. Pieters dat idee van landelijk kerkverband afzet tegen het idee van de nieuwtestamentische kerk-struktuur van huisgemeenten”.
Ten eerste, huisgemeenten kunnen net zo goed een landelijke kerkstructuur hebben. Ten tweede, de nieuwtestamentische kerkstructuur' huisgemeente noemen, is wel wat eenvoudig. Immers, huisgemeente zegt niets over structuur, maar alleen over de plaats van samenkomst. Als je met maar 20 mensen bent, is het natuurlijk logische dat je in een huiskamer bijeenkomt. Als je met meer mensen samenkomt, ga je naar een enorme villa van een rijk gemeentelid, of je huurt een 'gehoorzaal'.
En dat deden de eerste christenen, omdat ze uit de synagoge werden getrapt. Dat formele 'kerkgebouw' was hun eerste keus, lijkt me. Alleen omdat de synagogen niet altijd even aardig deden tegen de volgelingen van Jezus, was het bijeenkomen in informele locaties noodzakelijk.
En die 'informele' huisgemeenten waren helemaal niet zo informeel. Ze vormden een hecht verband door de leiding van de apostelen. En omdat de apostelen leiders aanstelden zoals Timoteus en Titus. Die op hun beurt weer kerkleiders aanstelden.
Die huisgemeenten van het nieuwe testament vormden dus een kerkgenootschap onder de strakke leiding van de apostelen. Een episcopaalse kerkstructuur dus. Zoiets als de Anglikanen, of de Rooms Katholieken, of de Oosters Orthodoxen.
Maar of Ds. W. Pieters dat bedoelt?
1 opmerking:
Misschien moeten we broeder Pieters op de succesformule van de Evangelischen wijzen. Een lokaal schoolgebouwtje. En dan 1x per jaar een conferentie, met de Pinksterdagen bijvoorbeeld.
Een reactie posten