Vorige week kwam ik terug in Egypte, na een paar dagen op reis te zijn geweest. Bij aankomst op het vliegveld stonden gemaskerde mannen en vrouwen me op te wachten.
De medewerkers van het ministerie van Volksgezondheid wilden weten waar ik vandaan kwam. Geërgerd vroeg ik waarom ze meenden me als een varken te moeten behandelen, alsof ik een wandelende ziekte ben.
Ik mocht doorlopen, ze deden niet moeilijk, maar de Soedanezen die net uit Khartoem arriveerden, werden steviger aangepakt. Ze houden in Egypte niet zo van donkere mensen; het is heel gewoon om een zwarte Soedanees een slaaf te noemen. Van varkens houden ze hier ook niet en de internationaal uitgebroken ziekte was dus een prachtige aanleiding om tegen de beesten actie te ondernemen.
De vrees voor de varkensgriep zit er goed in, hier in Egypte. Mijn persoonlijk leverancier van karbonaadjes, de Miro Protein Market , kan me nog wel van het nodige voorzien, maar er ligt bijna niks meer in de koeling. Toch is de prijs onveranderd. 'Er is geen vraag meer, want mensen zijn doodsbang voor de ziekte, maar er is ook geen aanbod van vlees', is de uitleg van de verkoopster.
Ach die varkens... Ik eet graag een karbonaadje, maar de vraag is of in de toekomst varkensvlees niet helemáál verboden wordt in Egypte. De dieren worden alleen door christenen gehouden, want moslims willen zich niet verontreinigen aan het vlees dat in de islam verboden is. Het vlees wordt alleen door christelijke slagers verkocht.
De kans dat de overheid de angst voor de varkensgriep aangrijpt om de aanwezigheid van varkens in Egypte voorgoed onmogelijk te maken, is denkbaar. De regering zou daarmee punten scoren bij miljoenen moslims. Die hebben een hekel aan hun regering, maar misschien nog wel meer aan varkens; ze geloven zelfs dat als Jezus in de eindtijd naar de aarde terugkeert, hij alle varkens zal doden. Zal Allah het niet enorm zegenen als moslims daar nu alvast een begin mee maken?
Bij de terugkeer van Jezus in de eindtijd zal hij, naar moslims menen, niet alleen alle varkens doden, maar ook alle kruizen breken. Dat antichristelijke sentiment is altijd dicht onder de oppervlakte aanwezig in Egypte. Met het om zeep helpen van de varkens worden alleen christenen getroffen, en die hebben, zoals zo vaak, het gevoel dat zij weer eens de kop van jut zijn.
De voornaamste slachtoffers zijn natuurlijk de varkens zelf, maar op zich is de slachtpartij niks anders dan een versnelling van hun lot. De dieren eindigen tenslotte allemaal als karbonaadjes of als worstjes. Dat ze op brute wijze om zeep worden geholpen, daar kan niemand in Egypte zich om bekommeren. Veel burgers vinden dat ze door hun eigen overheid ook als beesten worden behandeld, dus niemand verwacht dat de overheid barmhartiger is voor varkens.
Dit verhaaltje werd op 19 mei in het Nederlands Dagblad geplaatst
Vandaag moest ik naar het groene en plezante platteland van Engeland. Met mooi weer is het daar zo mooi! Ik irriteerde me wel weer aan het spoorsysteem van Engeland. Na een half uur vanaf Paddington mochten we de trein uit... een auto zat ergens vast op de spoorlijn. 
