zaterdag 17 april 2010

Dick Advocaat en de morele verontwaardiging in Belgie

In België zijn ze woedend op Dick Advocaat, en ik vind dat nogal kinderachtig van de Belgen. Hij wordt daar omschreven als ‘een glibberig mens’ als een ‘deserteur’. Wat heeft onze gelouterde voetbaltrainer gedaan? Hij heeft zijn ontslag ingediend bij de Belgische voetbalbond, omdat hij voor de Russen gaat werken. Beide teams gaan overigens niet naar het Wereldkampioenschap 2010 in Zuid Afrika, maar bereiden zich voor op de voorrondes voor het komende Europees Kampioenschap.

"We zijn diep ontgoocheld", reageerde voorzitter François De Keersmaecker op een persconferentie. "Het gedrag van Advocaat is professioneel en persoonlijk onaanvaardbaar."

Ik kan me de nationale Belgische boosheid voorstellen. Het verlies van deze uitmuntende trainer is natuurlijk een zware teleurstelling. Ze moeten bij onze zuiderburen nu dus weer ander vinden. Ik kan me voorstellen dat de Belgen zich bedrogen voelen. Maar is dat terecht? Laten we de zaak bekijken.

De feiten. Ten eerste, het contract dat de Belgen met Advocaat sloten, was blijkbaar zo, dat hij op deze korte termijn zijn ontslag kon nemen. Juridisch niks mis mee. Vandaar dat Advocaat zich ook helemaal niet schuldig voelt, en de Belgische kritiek dat hij een 'deserteur' en een 'geldwolf' zou zijn, deert hem niks: "Het doet me helemaal niets, ik weet van mezelf dat het niet zo is. Of ik nu schuldgevoelens heb? Dat vind ik een zwaar woord. Ik vind het wel vervelend voor de Belgen, vooral voor de spelers, daar heb ik goed mee gewerkt."

Een tweede reden waarom de keus van Advocaat logisch is, heeft met geld te maken. Hij kan veel meer gaan verdienen in Rusland. Logisch toch dat je dan weggaat en een nieuwe baan aanneemt? Op de vraag of hij er dan geen spijt van heeft dat hij in België blijkbaar een financieel minder aantrekkelijk contract tekende, een jaar geleden, zegt Advocaat geen spijt te hebben: "Helemaal niet. Je tekent een contract zonder dat je weet wat gaat komen. Voor mij was dat Rusland."

Volgens Advocaat is het hem echter niet om het geld te doen. Hij beweert dat vooral van belang is dat hij in Rusland met een beter team te maken krijgt. “Ik ben 62 jaar, krijg de kans om naar Rusland te gaan, dan pak ik die.”

Niks verkeerd gedaan toch? Juridisch correct, en een leukere baan met betere betaling. Het lijkt wel iemand in de IT, waar ook van baan wordt gewisseld alsof je een schone onderbroek aantrekt. Wat maakt het de werknemers uit dat ze een bedrijf in problemen achterlaten? Wat maakt het uit dat je eigenlijk niet meer kan vertrouwen dat mensen door dik en dun buffelen om ‘de zaak’ te helpen?

"Je tekent een contract zonder dat je weet wat gaat komen." Memorabele woorden van Advocaat. Wat is de waarde van zo'n contract dan? Wat betekent je woord? Het lijkt wel het moderne huwelijk: "Ik trouwde haar, maar kon toch niet weten dat een jaar later zo'n allerleukst meisje langs zou komen?" Ik vind dit gedrag van Advocaat een triest voorbeeld van de manier waarop we in onze samenleving als los zand aan elkaar hangen en niet bereid zijn tot offers voor elkaar. Als iets of iemand anders ons beter uitkomt, dumpen we de eerste. We ruilen mensen in alsof het niks betekent.

Dat ze in België nu over Advocaat rollen alsof hij de duvel zelve is, vind ik dus niet terecht. Hij doet niks anders dan wat op grote schaal in onze samenleving gebeurt. Omdat het om het ozo heilige voetbal en om miljoenen Euro’s gaat, is Belgie plots hevig verontwaardigd. We kunnen ons beter afvragen welke nationale morele lessen we hieruit kunnen leren, dan dat we op nationale schaal opgefokt doen. Dick Advocaat is het niet waard, lieve Zuiderburen.

2 opmerkingen:

Alec zei

Opmerkelijke conclusie.

Dus eigenlijk ben je het wel met de boze Belgen eens, maar omdat het symptomisch is voor wat er gebeurt in de samenleving toch weer niet?

Maar dan kun je toch nooit ergens over zeuren? Optie is dan dus alles maar te laten hangen?

Daarnaast kun je een gewone IT'er niet vergelijken met een bondscoach natuurlijk.

Unknown zei

Ik snap hun boosheid, maar wie nu zo boos doet, moet zich afvragen hoe hij zelf in de samenleving staat.