In Amman gingen vandaag 10.000 mensen de straat op om te demonstreren. Dit was verreweg de grootste demonstratie van de afgelopen weken. Interessant detail: het ging om demonstranten die hun toewijding aan koning Abdallah II te kennen gaven. Dat zette me aan het denken, want ik verwachtte dit niet bij de healdine: demonstratie in Jordanie.
Wat me opvalt in veel verslaggeving over Egypte, Yemen, Tunesie, Bahrein en Libie is hoe linear en teleologisch daar vaak over gesproken wordt. Het zijn dictaturen en dat is slecht, de mensen komen in opstand en dat is goed, en de overmijdelijke uitkomst is dat daar democratieen ontstaan. Huppa, en graag een beetje snel.
Ik heb doorgaans goed geinformeerde Nederlandse experts een dag of 10 geleden horen zeggen dat Kaddafi nog hooguit een week te gaan had. Hij is nu on the rebound en fors ook. He? Had Kaddafi dus toch veel meer support dan we dachten? Kunnen we ons dat in wezen niet voorstellen, gewoon omdat we zelf gepokt en gemazeld zijn in ons eigen democratische cultuur?
Ik geloof niet dat ik veel mensen heb horen argumenteren dat Kaddafi natuurlijk het recht heeft om in eigen land een opstand neer te slaan. Ik heb het nu even niet over de middelen als zodanig, natuurlijk, de man is een grote boef. Maar op welke morele basis ontzeggen we Kaddafi het recht om de integriteit van Libie of zijn regering te willen bewaren? Ah... hij mag wel met handwapens schieten maar niet zijn luchtmacht inzetten? Daar hadden we beslist minder moeite mee toen we als Westen van Saddam Hoessein afwilden. Daar gooiden we alles in de strijd. Op welke morele gronden was dat goed, en mag Kaddafi dat niet nadoen?
De rebellen tegen Kaddafi zijn onze helden, die mannen zijn goed, en degenen die voor Kaddafi vechten natuurlijk enorm betaald en staan niet echt achter hem, maar doen het alleen om het geld.
Zo ging dat in Egypte ook. Wie voor Moebarak demonstreerde had eigenbelang of werd betaald, wie tegen hem demonstreerde was idealist en pro-democratie.
Het is veel fijner om te geloven in de goeden en de slechten, wit en zwart, en we staan zelf uiteraard aan de kant van wit. Absoluut! Want Kaddafi is een boef en moet weg. Net als als die Arabische dictators. Dat lang niet alle Arabieren daar zo over denken, daar kunnen we weinig mee. Dat zien we in Jordanie waar de koning, oppermachtig in zijn land, gewoon populair is. Nou ja, tot het tegendeel blijkt natuurlijk. Want deze demonstratie zou zijn georganiseerd (ja? hoe doe je dat anders?) door mensen trouw aan de overheid. Dan is het niet 'echt' dat ze met 10.000 mensen in de stromende regen hun trouw aan de koning lieten weten en hun afkeer van de oppsitie. Maar als die laatsten weer aan zet zijn, dan staan we meteen achter de demonstranten. Die van vandaag, daar kunnen we weinig mee. Daar hoeft geen TV naar toe.
My goodness, tijd om te stoppen voor ik nog meer onzin uitkraam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten