zaterdag 19 maart 2011

Kerken met een Babylonische kwaliteit

Gisteren preekte ik - en morgen weer - over Abraham die opdracht kreeg zijn vaderland te verlaten. Wat heeft ons dat in Egypte te zeggen temidden van de maatschappelijke en politieke chaos van het moment? Het verhaal van Abraham (Genesis 12) staat tegenover dat van de Torenbouw van Babel. (Genesis 11)

De Babyloniers gingen niet in de wereld maar sloten de chaos buiten. Abraham ging wel in de wereld en werd een zegen voor die wereld. Kerken in Egypte, of Nederland, die temidden van de chaos van de wereld als een kasteel zijn om die wereld buiten te sluiten hebben een 'Babylonische' kwaliteit. We zijn geroepen om middenin het leven te staan als christenen en om daar tot eer van God te leven, tot welzijn van alle mensen. HIER mijn preek.

5 opmerkingen:

Ruud zei

Goed verhaal, Jos!

Anoniem zei

Daar is speld tussen te krijgen. Dat maakt stil. Ik verwacht hier niet veel reacties te zien.

Arjan Baarssen zei

Tsja. Als je een Babylonische kwaliteit zo definieert, dreigen veel kerken hoog te scoren. Zelfs de reformatorische die kloosterlingen zoveel verwijten :-)

Arjan Baarssen zei

Maar toch misschien aardig Jos om dan even de vergelijking te trekken met Abraham en Lot. Lot koos er voor om in de chaos van Sodom te wonen en Abraham voor het vlakke veld. Dit wordt vaak aangevoerd om toch te verdedigen dat je een, in jouw woorden, kasteel moet bouwen. Wat zou je daar op zeggen?

Unknown zei

Hallo Arjan - ik denk dat Abraham ten onrecht als een man in tenten wordt voorgesteld. Hij was trouwens enorm geintegreerd - kijk hoe de koningen van de regio hem hielpen.

En Lot? Die deed mee met de wereld. In de stad wonen was het probleem niet. Eraan meedoen wel.